بررسي رابطه جهت‌گيري مذهبي با كيفيّت زندگي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي قم

The relationship between religious orientation and students’ quality of life at medical sciences university of Qom

زمينه و هدف: بهبود كيفيّت زندگي از اوّلويّت‌هاي بهداشتي در قشرهاي كارآمد و فعّال مي باشد. شناخت عوامل مؤثّر در آن در سال هاي اخير مورد توجّه قرارگرفته است. مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط جهت گيري مذهبي و كيفيّت زندگي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي قم انجام شد. مواد و روش كار: مطالعه حاضر از نوع توصيفي - تحليلي (همبستگي) بود. 98 دانشجوي در حال تحصيل در دانشگاه علوم پزشكي قم به صورت تصادفي انتخاب شدند. داده ها به كمك پرسشنامه جهت گيري مذهبي و پرسشنامه كيفيّت زندگي جمع آور ي و به كمك آزمون هاي تي،آناليزواريانس و پيرسون در محيط نرم افزار آماري 16 SPSS مورد تحليل قرار گرفت. نتايج: ميانگين و انحراف معيار نمرات جهت گيري مذهبي 194/95 ± 14/46 و كيفيّت زندگي 524/67 ± 47/05 بود. بين جهت گيري مذهبي با كيفيّت زندگي در دانشجويان رابطه معني دار آماري وجود نداشته است

Introduction: Improving competent and active groups’ quality of life level is one of the important health priorities which understanding effective factors have been noticed in the recent years. This study aimed to determine the relationship between religious orientation and students’ quality of life at Qom University of Medical Sciences. Materials and Methods: This descriptive – analytical study was done on 98 students at Qom University of Medical Sciences using random selection method. The survey data was collected through the religious Orientation Scale and quality of life questionnaire and then was analyzed by means of SPSS 16 software using t-test and Pearson correlation tests. Results: The mean scores and standard deviations of religious orientation and quality of life were 194/95 ± 14/46 and 524/67 ± 47/05, respectively. There was not observed any significant relationship between religious orientation and quality of life domains of the students, statistically (p>0/05). Conclusion: obtaining desirable the quality of life and religious orientation scores was a positive finding in this study. Lack of significant relationship between these two components indicates a need for more researches about religious practice.