تأثير به كارگيري مدل مراقبت مشاركتي بر كيفيّت خواب بيماران مبتلا به نارسايي قلبي

The effect of the partnership care model on the quality of sleep among patients with heart failure

زمينه و هدف: نارسايي قلبي يك وضعيّت شايع و تهديد كننده زندگي است. اين بيماران از كيفيّت خواب پاييني برخوردار هستند. از راه‌هاي اصلاح كيفيّت خواب، آموزش مراقبت از خود با استفاده از مدل در پرستاري است. لذا، اين مطالعه با هدف تأثير به كارگيري مدل مراقبت مشاركتي بر كيفيّت خواب بيماران مبتلا به نارسايي قلبي انجام شد. مواد ‌و ‌روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع كارآزمايي باليني شاهددار تصادفي شدهاست؛ كه بر روي 102 نفر از بيماران مبتلا به نارسايي قلبي مزمن پايدار بستري در بخش قلب بيمارستان واسعي سبزوار 93-1392 انجام گرفت. بيماران به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمون و كنترل قرار گرفتند. جهت سنجش كيفيّت خواب بيماران از مقياس كيفيّت خواب پيتزبورگ كه روايي آن به روش روايي محتوا و پايايي آن با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ (0.79) به تأييد رسيد. اجراي مدل مراقبت مشاركتي، در گروه آزمون به مدّت سه ماه انجام گرفت. تجزيه و تحليل اطّلاعات با استفاده از روش‌هاي آمار توصيفي و تحليلي (آزمون كاي‌دو، آزمون من‌ويتني‌يو، تحليل كوواريانس به سبك رگرسيوني و رگرسيون لجستيك چند سطحي داده هاي همبسته) با نرم‌افزارهاي اس.پي.اس.اس. نسخه 11.5 و SAS نسخه 9.1 در سطح اطمينان 95 درصد انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد بين نمره كيفيّت خواب دو گروه قبل از مداخله اختلاف آماري معني‌دار نبود. امّا، پس از مداخله ميانگين و انحراف معيار نمره كلّي كيفيّت خواب در گروه كنترل و آزمون به ترتيب 4/03±9/02 و 2/89±4/43بود و آزمون آماري ‌من‌ويتني يو بين دو گروه اختلاف آماري معني‌داري نشان داد (0/001=p). نتيجه‌گيري: اجراي مدل مراقبت مشاركتي بر افزايش كيفيّت خواب بيماران نارسايي قلبي مؤثّر است. لذا، پيشنهاد مي‌شو اجراي اين مدل مراقبتي در ساير بيماران مزمن نيز آزمون گردد و در مورد آنان مورد استفاده قرار گيرد.

Background and purpose: Heart failure is a common and life-threatening situation. These patients have poor sleep quality. One of the possible ways of improving sleep qualityis based on self-care education in the nursing model, thus this study was aimed at assessing the effects of the partnership care model on sleep quality among patients with heart failure. Materials and Methods: An experimental study (randomized controlled trials) was performed on 102 patients with chronic stable heart failure among whom reffered to Vasei hospital of Sabzevar in 2014. Patients were randomly assigned into two groups. The Pittsburgh Sleep Quality Scale was used as a criterion.Interventionand implementation of the partnership care model in one of the test groups were kept running for three months. Obtained data were analyzied based on descriptive and inferential statistical methods (chi-square, Mann-Whitney U, analysis of covariance & Multilevel Logistic Regression) with SPSS (Version 11.5) & SAS (Version 9.1) Softwares with 95% of confidence (95% CI). Results: The results showed that there wasn't any statistical significant difference in the mean score of sleep quality between the two groups before the intervention. But after the intervention the values of mean and standard deviation of sleep quality were obtained 9.02±4.03 & 4.43±2.89, respectively. There was a significant difference between the two groups in sleep scores obtained by statistical test of Mann-Whitney U (p=0.001). Conclusion: Implementation of the partnership care model is effective in increasing the quality of sleep among patients with heart failure. Therefor the implementation of the partnership care model among patients with choronic disease is suggested.