رابطة بين رضايت شغلي و استرس شغلي كاركنان بهداشتي درماني

Job satisfaction and job stress among staff of health centers

سترس شغلي در روابط فردي با محيط صورت مي‌گيرد كه مي‌توان سه عامل مهم آن را ويژگي‌هاي فردي شاغل، شرايط كار و برآيند آن دو دانست. استرس باعث به هم خوردن تعادل روانشناختي شده و پيامدهاي مختلفي دارد. پيامدهاي استرس شغلي منجر به نارضايتي شغلي مي‌گردد. اين مطالعه به بررسي ارتباط بين استرس شغلي و رضايت شغلي در مراكز بهداشتي درماني پرداخته است. روش‌ها: اين مطالعه توصيفي تحليلي از نوع مقطعي مي‌باشد كه كاركنان تحت پوشش شبكه بهداشت و درمان خميني شهر (مراكز، پايگاه‌ها، خانه‌ها و شبكه) در صورت داشتن حداقل 6 ماه سابقة كار، وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامة سه قسمتي شامل الف) اطلاعات دموگرافيك، ب) پرسشنامه استرس شغلي ديويس وهمكاران (ضريب روايي 0/701 و ضريب پايايي 0/863) و ج) پرسشنامه استاندارد توصيف شغلي اسميت((JDI (روايي پرسشنامه نيز 0/93) با 6 حيطه بود. پس از جمع‌آوري داده‌ها، اطلاعات از طريق نرم افزار SPSS وارد كامپيوتر شده و با استفاده از آزمون‌هاي همبستگي پيرسون، همبستگي اسپيرمن، t مستقل و آناليز واريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت، و نتايج اعلام گرديد. يافته‌ها: نتايج نشان مي‌دهد كه ميانگين نمره رضايت شغلي 13/1± 44/49 به دست آمد. بيشترين رضايت مربوط به حيطۀ همكاران و كمترين رضايت مربوط به حقوق و مزايا مي‌باشد. ميانگين و انحراف معيار نمره استرس 18/12± 29/21 مي‌باشد. آزمون همبستگي پيرسون نشان داد كه ارتباط معني‌دار معكوسي بين استرس شغلي و رضايت شغلي وجود دارد (0/001>P). در اين مطالعه ارتباط معني‌داري بين جنس و استرس شغلي به دست آمد، به طوري كه زنان استرس شغلي بالاتري را تجربه كردند (0/001 =P ). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج اين پژوهش، با افزايش استرس شغلي رضايت شغلي كاهش مي‌يابد. از آنجايي كه مراكز بهداشتي درماني، يك سازمان با مسؤوليت مهم در جهت ارتقا سلامت جامعه هستند، پيشنهاد مي‌گردد براي كاهش استرس شغلي و افزايش رضايتمندي كاركنان تدابيري انديشيده شود.

Background: Occupational stress takes place in relationship between person and environment. It’s created by three major factors including characteristics personal, working conditions, relationships between them. Stress is caused by psychological imbalances and has different outcomes on health. This study examined the relationship between job stress and job satisfaction in health care staff. Methods: This study was a cross-sectional descriptive analysis of the health care staff in khomeiniShahr Health Network (centers, building, and network home) if they had at least 6 months work experience. Data includes a three-part questionnaire with a standardized questionnaire. Data questionnaire consisted of three parts: a) demographic information, b) job stress questionnaire Davis et al (reliability 0.70 and validity 0.86) and c) job descriptions questionnaire Smith (JDI) with 6 domains (Validity0.93). Findings: The results show that the average job satisfaction score 43.49±13.1. Most satisfaction related to relationship with colleague and the least satisfaction was related to salary and benefits. The mean stress score was 29.21 ± 18.12. Pearson correlation test showed a significant negative correlation between job stress and job satisfaction (r = -0.50, P<0.001). In this study, a significant relationship was found between sex and stress (P=0.01). Conclusion: The results of this study showed the increased stress caused reduced job satisfaction. Due to the importance of health care organizations with significant responsibility for preventive care, assessment and reduction of job stress in health care staff is essential for management systems to improve quality of health services.