پديد آورندگان :
صفاري خوزاني، هاجر دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - مركز تحقيقات محيط زيست , حيدري، مهناز دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - مركز تحقيقات محيط زيست , امين، محمد مهدي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - مركز تحقيقات محيط زيست , نبوي، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - مركز تحقيقات محيط زيست
كليدواژه :
آنتي بيوتيك , آمپي سيلين , جنتامايسين , اسيد چرب فرار , فعاليت متان‌سازي ويژه
چكيده فارسي :
مقدمه: درصد بالايي از آنتي‌بيوتيك‌ها كه توسط انسان‌ها و حيوان‌ها مصرف ميشوند پس از تأثير‌گذاري همراه ساير ضايعات از بدن دفع ميشوند. اين تركيبات با ورود به فاضلاب، مي‌توانند فرايند تصفيه بي‌هوازي را مختل كنند. در اين مطالعه، رفتار بازدارندگي دو آنتي‌بيوتيك آمپي‌سيلين و جنتامايسين بر فعاليت متان‌سازي ويژه بيومس بي‌هوازي
(SMA: Specific Methanogenic Activity) مورد بررسي قرار گرفت.
روش‌ها: 18 آزمون به روش ناپيوسته در ويال‌هاي شيشه‌اي 120mL صورت گرفتند كه 37 درصد از حجم هر ويال به بيومس، 40 درصد سوبستره و 23 درصد به تجمع بيوگار اختصاص يافت. هر تست 25ـ20 روز به طول انجاميد. متان توليد شده به وسيله جايگزيني گاز با محلول 2 نرمال KOH به عنوان جاذب CO2اندازه‌گيري شد. اسيد‌هاي چرب مانند استيك، پروپيونيك، بوتيريك اسيد به عنوان سوبستره كمكي استفاده گرديد.
يافته‌ها: در اين مطالعه در غلظت‌هاي 200، 500 و 1000mg/L آمپي‌سيلين، متان‌سازي ويژه تجمعي به ترتيب 25، 35 و 46 براي پروپيونيك، 66، 101 و 154 براي استيك و 198، 140 و 245mL/gVSS.d براي بوتيريك به دست آمد. همچنين در غلظت‌هاي 100، 500 و 1000mg/L جنتامايسين توليد متان‌سازي ويژه تجمعي به ترتيب 54، 72 و 71 براي پروپيونيك، 141، 204 و 257 براي استيك، 139، 74 و 85/5mL/gVSS.d براي بوتيريك به دست آمد.
نتيجه‌گيري: آمپي‌سيلين در غلظت‌هاي مشابه نسبت به جنتامايسين اثر بازدارندگي بيشتري بر بيومس بي‌هوازي دارد. همچنين، پروپيونيك نسبت به استيك و بوتيريك اسيد بازدارنده‌تر است.
چكيده لاتين :
Background: The high percentage of consumed antibiotics by humans and animals is excreted with other residues from the body after its performance. By entering these compounds to the wastewater, they can disrupt the anaerobic treatment process. In this study, deterrent behavior of two ampicillin and gentamicin
antibiotics is investigated on specific methanogenic activity (SMA) of anaerobic biomass.
Methods: A total of 18 SMA (Specific methanogenic Activity) tests were done using 120-mLvials in batch mode. In each vial 40%, 37% and 23% (v/v) of substrate, biomass and biogas were placed respectively. Each test lasted in range of 20 to 25 days. Produced methane was measured by gas replacement with 2N KOH solution as CO2 absorbent. Three Volatile fatty acids (VFAs) including Acetic, propionic, and Butyric acids were used as co-substrate.
Findings: In this study, in the concentrations of 200, 500 and 1000 mg/L of ampicillin, the cumulative SMA were 25, 35, and 46 ml CH4/g VSS.d for propionic acid, 66, 101, and 154 CH4/g VSS.d for Acetic acid and 198,140, and 245 CH4/g VSS.d for Butyric acid, respectively. Also, in the concentrations of 100, 500 and 1000 mg/L of gentamicin the cumulative SMA were 54, 72, and 71 mL CH4/g VSS.d for propionic acid, 141, 204, and 257 mL CH4/g VSS.d for Acetic acid, and 139, 74, and 85.5 mL CH4/g VSS.d for Butyric acid, respectively.
Conclusion: At the same concentrations, ampicillin has more deterrence effect on anaerobic biomass than gentamicin. On VFAs, the deterrence of propionic acid is greater than Acetic and Butyric acids.
