توسعه جنسيتي در دوره پهلوي اول با تأكيد بر فرصت هاي تحصيلي زنان

پژوهش حاضر در پاسخ به اين ابهام است كه توسعه جنسيتي زنان در بعد آموزش و پرورش در دوره پهلوي اول تا چه حد تحقق يافت؟چارچوب نظري مفهوم كليدي توسعه جنسيتي يعني برابري جنسيتي است كه عبارت از بهره‌مندي برابر و بدون جهت‌گيري جنسيتي زنان و مردان ازحقوق، فرصت‌ها، خدمات، منابع و پاداش‌هاست. برابري جنسيتي اساس توسعه جنسيتي است چرا كه با توانمندسازي زنان در سه بعد آموزش و پرورش، بهداشت و استانداردهاي زندگي سروكار دارد. توسعه جنسيتي افزايش مشاركت و توانمندي زنان است كه خود هدف و نتيجه توسعه محسوب مي شود. براين اساس توسعه جنسيتي نمايان گر تصويري واقعي از توسعه است. يك شاخص برابري جنسيتي فرصت‌هاي تحصيلي است. در دوره مورد بحث نگرش جنسيتي حاكم برنظام آموزشي كه از حمايت نگرشي جامعه نيز برخوردار بود موجب تحكيم مدل نان‌آوري مردانه و فرودستي زنان مي‌شد. نظام آموزشي با نهادي كردن نقش‌هاي جنسيتي و ترويج آنها از طريق تفكيك جنسيتي دروس سدّ راه افزايش توانمندي زنان بود. اين امرموجب كاهش فرصت‌هاي شغلي زنان به مشاغل با موقعيت و دستمزد پايين همچون پرستاري، مامايي و آموزگاري براي زنان شد كه انعكاس نقش‌هاي جنسيتي سنتي زنان بود و كليشه‌هاي جنسيتي مرسوم در زمينه تقسيم جنسيتي كار را كمتر به چالش مي‌كشيد و اين با جامعه كشاورزي ايران تناسب داشت. به اين ترتيب جامعه نيز از مشاركت فعالانه اقتصادي آنها درمسير توسعه محروم ماند. گردآوري اطلاعات به شيوه اسنادي –كتابخانه اي و شيوه تاليف مقاله، تحليلي-تبييني است.