موانع اجراي خط مشي هاي عمومي در سازمان هاي غيردولتي (بخش خدمات پليس + 10 و دفاتر خدمات پيشخوان دولت)

Barriers to the implementation of public policy at nongovernmental organizations (Police+10 services and counter government agencies

اين پژوهش، به منظور شناسايي موانع اجراي خط مشي هاي عمومي در سازمان هاي غيردولتي در بخش خدمات پليس + 10 و دفتر خدمات پيشخوان دولت و رتبه بندي آن ها صورت گرفته است. قلمرو موضوعي پژوهش، نظريه خط مشي گذاري عمومي و در حيطه مرحله اجراي آن است. تمركز موضوع بر مقايسه عوامل انساني و غيرانساني در اجراي خط مشي ها بوده است. روش پژوهش از نوع توصيفي است كه به روش آميخته كمي و كيفي انجام گرفته است و از نظر هدف، توسعه اي -كاربردي است. روش گردآوري اطلاعات ميداني و روش تحليل آنها از طريق آزمون علامت بوده است. مدل مفهومي اوليه با مرور ادبيات تحقيق و مطالعه اكتشافي ساخته شده و با استفاده از تكنيك دلفي و با ابزار مصاحبه و پرسشنامه و نظرخواهي از خبرگان اجرايي از طريق پرسشنامه اطلاعات مورد نياز گردآوري شده و با بكارگيري تكنيك هاي آماري ناپارامتريك مورد تحليل قرار گرفت. يافته ها با مرور ادبيات تحقيق ومطالعه اكتشافي، 32 عامل به عنوان مانع شناسايي گرديد كه با نظر خبرگان نوزده عامل در پنج گروه عوامل پشتيباني، انساني، مديريتي، ساختاري و اهداف و استراتژي در اولويت بررسي قرار گرفت. در بررسي نهايي و براي اولويت بندي عوامل، از خبرگان اجرايي نظرخواهي گرديد كه در نهايت شانزده عامل پذيرفته شده و رتبه بندي شد. نتيجه گيري بيشترين نقش را به عنوان مانع اجراي خط مشي، در بين پنج دسته كلي، عوامل مديريتي و بعد از آن عوامل انساني داشته-اند. در بين عوامل فرعي صرف نظر از دسته بندي كلي، رهبري و عدم پشتيباني سياسي خط مشي گذاران و منابع انساني نامناسب و ضعيف ترين عوامل نيز مربوط به مشكلات مربوط ارزيابي و فرهنگ سازماني و قوانين و مقررات بوده است.