بررسي فرهنگ ايمني بيمار در يكي از بيمارستان هاي شهر شيراز در سال 1394

Survey of Patient Safety Culture in a Hospital in Shiraz, Iran, in 2015

مقدمه: توسعه فرهنگ ايمني، عنصر اصلي بسياري از برنامه هاي ايمني بيمار در بيمارستان ها و مراكز درماني به شمار مي رود. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسي فرهنگ ايمني بيمار در يكي از بيمارستان هاي شهر شيراز بود. روش ها: اين مطالعه از نوع توصيفي- مقطعي بود كه بر روي 210 نفر از كاركنان باليني يكي از بيمارستان هاي شهر شيراز انجام شد. ابزار پژوهش، ويرايش فارسي پرسش نامه اصلاح شده Stanford (Modified Stanford Instrument يا MSI) بود كه پس از تاييد روايي و پايايي (a=0.74) مورد استفاده قرار گرفت. فرهنگ ايمني بيمار در چهار سطح ضعيف (125-101)، متوسط (150-126)، خوب (175-151) و عالي (200-176) طبقه بندي گرديد. داده ها در نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين سن و سابقه كار مشاركت كنندگان به ترتيب 28.60±11.68 و 4.80±11.68 سال بود. ميانگين نمره فرهنگ ايمني در مطالعه حاضر 150.140±0.806 به دست آمد. از ميان متغيرهاي مورد بررسي، ارتباط معني داري بين نمره فرهنگ ايمني با شغل، بخش هاي مختلف بيمارستان و سن مشاهده شد (P<0.050). بيشترين سطح فرهنگ ايمني نيز به ترتيب به بخش هاي آزمايشگاه، راديولوژي و جراحي اختصاص داشت. نتيجه گيري: اگرچه وضعيت فرهنگ ايمني بيمار در بيمارستان مورد بررسي در سطح خوبي ارزيابي گرديد، اما به منظور ارتقاي آن به سطح عالي، ضروري است مداخلات مورد نياز از جمله آموزش مداوم كاركنان و بهبود مستمر نظام حاكميت باليني توسط بيمارستان برنامه ريزي و اجرا گردد.

Background: Developing a culture of safety is a core element of many efforts to improve patient safety in hospitals and medical centers. This study aimed to assess patient safety culture in a hospital in Shiraz, Iran. Methods: This descriptive, cross-sectional study was conducted on 210 clinical staff of a hospital in Shiraz. The Persian version of the Modified Stanford Instrument (MSI), after assessing its validity and reliability (Cronbach's alpha = 0.744), was used for data collection. Patient safety culture was classified into 4 levels of poor (101-125), medium (126-150), good (151-175), and high (176-200). The collected data were analyzed in SPSS software. Findings: The mean age and work experience of the participants were 28.60 ± 11.68 and 4.80 ± 11.68, respectively. The mean score of safety culture was 150.140 ± 0.806. Among the studied variables, job, hospital department, and age had a significant correlation with safety culture (P < 0.05). The highest level of safety culture was related to the laboratory, radiology, and surgery departments. Conclusion: Although the status of patient safety culture in the studied hospital was classified as good, it is essential to plan and execute the required interventions to enhance it to the high level. These interventions include continuing education for staff and continuous improvement of clinical governance in the hospital.