بررسي رابطه هوش هيجاني با سلامت عمومي، خودكارامدي، خودتنظيمي و عزت نفس دانش آموزان دبيرستان هاي دولتي شهر اصفهان

A Survey of the Relationship between Emotional Intelligence and General Health Status, Self- Efficacy, Self-Regulation, and Self-Esteem among Students of State High Schools in Isfahan, Iran

مقدمه: اهميت توجه به هوش هيجاني در نوجوانان نسبت به گذشته افزايش چشمگيري داشته است و بايد مولفه هاي گوناگون آن مانند سلامت عمومي، خودكارامدي، خودتنظيمي و عزت نفس تقويت گردد. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعيين ارتباط ميان هوش هيجاني با سلامت عمومي، خودكارامدي، خودتنظيمي و عزت نفس دانش آموزان پايه دوم متوسطه دبيرستان هاي دولتي شهر اصفهان بود. روش ها كار: اين مطالعه از نوع توصيفي- تحليلي بود كه به روش مقطعي بر روي 240 دانش آموز دوره دوم متوسطه دوم شهر اصفهان در سال 1394 انجام گرديد. آزمودني ها به روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي انتخاب شدند و پرسش نامه هاي دموگرافيك، هوش هيجاني Shiring، سلامت عمومي Goldberg، خودتنظيمي، خودكارامدي عمومي (Sherer General Self-Efficacy Scale يا SGSES) Sherer و عزت نفس (Coopersmith Self-Esteem Inventories يا CSEI) Coopersmith را تكميل نمودند. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از آزمون هاي ضريب همبستگي Pearson، Spearman و Independent t در نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: بر اساس آزمون همبستگي، هوش هيجاني با خودكارامدي (P=0.001)، عزت نفس (P=0.001) و سلامت عمومي (P=0.001) ارتباط معني داري داشت، اما ارتباط آن با خودتنظيمي معني دار نبود (P=0.221). نتيجه گيري: توجه به بهبود هوش هيجاني با توجه به جنسيت مي تواند در بهبود مهارت هاي خودكارامدي، عزت نفس، سلامت عمومي و مهارت خودتنظيمي براي تدوين برنامه هاي آموزشي دانش آموزان حايز اهميت باشد.

Background: There has been growing interest in adolescents’ emotional intelligence. The strengthening of its various components including general health, self-efficacy, self-regulation, and self-esteem seems necessary. Therefore, this study was conducted to investigate the relationship between emotional intelligence and general health, self-efficacy, self-regulation, and self-esteem in second grade students in public high schools of Isfahan, Iran. Methods: This descriptive-analytical, cross-sectional study was conducted on 240 second grade students in high schools in 2015. The subjects were selected through multistage random sampling. They completed a demographic characteristics questionnaire, Shiring’s Emotional Intelligence Questionnaire, Goldberg's General Health Questionnaire (GHQ), Self-regulation Questionnaire, General Self-Efficacy Scale (Sherer et al.), and Coopersmith Self-Esteem Inventory (CSEI). The data were analyzed using Pearson correlation, Spearman’s correlation, and independent t-test in SPSS software. Findings: Based on the correlation test, there was significant relation between emotional intelligence and selfefficacy (P = 0.001), self-esteem (P = 0.001), and general health (P = 0.001), but the relation between emotional intelligence and self-regulation was not significant (P = 0.221). Conclusion: Attention to the improvement of emotional intelligence considering gender differences can be effective on the improvement of self-efficacy, self-esteem, and self-regulation skills and general health, and thus, it is important in educational programs for students.