شناسايي مولفه هاي توانمندسازي فردي و چابكي سازماني در دانشگاه علوم پزشكي اصفهان و بررسي روابط بين آن ها

Identifying the Components of Individual Empowerment and Organizational Agility in Isfahan University of Medical Sciences, Iran, and Examining their Relationships

مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، شناسايي مولفه هاي توانمند سازي فردي و چابكي سازماني در دانشگاه علوم پزشكي اصفهان و بررسي روابط بين آن ها بود. روش ها: پژوهش به روش توصيفي- همبستگي و بر اساس هدف، از نوع توسعه اي- كاربردي صورت گرفت. پژوهش حاضر تركيبي از مطالعات كتابخانه هاي ميداني و نظرسنجي از خبرگان بود. جامعه آماري پژوهش را كاركنان دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در سال 1395 به تعداد 25000 نفر تشكيل داده كه با استفاده از فرمول نمونه گيري كوكران، اعضاي نمونه به صورت تصادفي ساده به تعداد 265 انتخاب گرديد. از دو پرسش نامه محقق ساخته استفاده شده كه در مقياس ليكرت تدوين و پايا گرديد (ضريب Cronbach’s alpha توانمندي فردي = 0.94 و چابكي سازماني = 0.97) و همچنين، نرم افزارهاي Amos و SPSS استفاده شد. يافته ها: علاوه بر مولفه هاي موجود در توانمندسازي فردي (احساس معني دار بودن، احساس شايستگي، احساس خودمختاري، احساس تاثيرگذاري، احساس اعتماد) و چابكي سازماني (رهبري و مديريت، فرهنگ، نوآوري، استراتژي، تغيير و يادگيري، ساختار سازماني، فن آوري اطلاعات، انسجام و يكپارچگي، استفاده از فرصت هاي بالقوه، ارزش هاي مشترك)، مولفه هاي حاصل از مطالعات ميداني و نظرسنجي خبرگان (احساس آرمان گرايي، احساس مشاركت، احساس خودكنترلي و احساس خلاقيت) و چندپيشگي، قادر به پيش بيني هر يك از متغيرها شد. نتيجه گيري: توانمندي فردي در تحقيق كنوني تاثير مثبت و معني داري بر روي چابكي سازماني در دانشگاه علوم پزشكي اصفهان دارد.

Background: The purpose of this study was to identify the components of individual empowerment and organizational agility in Isfahan University of Medical Sciences and to examine the relationships between them. Methods: This descriptive-correlational research was conducted based on purpose and through developmentalapplied method. The present study was a combination of a library study, field study, and an expert opinion poll. The statistical population of the study consisted of 25000 employees of Isfahan University of Medical Sciences, Iran, in 2016. Sample size was determined using Cochran’s formula and 265 individuals were selected randomly. Two researcher-made questionnaires were used which were compiled based on a Likert scale and validated (Cronbach's alpha, individual ability = 0.94, and organizational agility = 0.97). Data were analyzed using AMOS and SPSS software. Findings: The results indicated that in addition to the components of individual empowerment (sense of meaning, sense of competence, sense of autonomy, feeling of influence, feeling of trust) and organizational agility (leadership and management, culture, innovation, strategy, change and learning, organizational structure, information technology, coherence and integrity, the use of potential opportunities, shared values), components of field studies and experts' survey (idealism, sense of participation, self-control, and creativity), and multiplicity could predict each of the variables. Conclusion: Individual empowerment in the current research had a positive and significant effect on organizational agility in Isfahan University of Medical Sciences.