عنوان مقاله :
تحليل سوگيري خودگزارش دهي در مصاحبه با زنان كرماني در خصوص سابقه ابتلا به عفونت هاي آميزشي
عنوان به زبان ديگر :
Bias Analysis of Self-Reporting of Sexually Transmitted Infections Symptoms in Face-to-Face Interviews with Women in Kerman, Iran
پديد آورندگان :
محبوب، مرضيه دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده بهداشت - گروه آمار و اپيدميولوژي , نصيريان، مريم دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده بهداشت - گروه آمار و اپيدميولوژي
كليدواژه :
سوگيري , خودگزارش دهي , عفونت هاي آميزشي , ايران
چكيده فارسي :
مقدمه: پرسش در خصوص ابتلا به علايم عفونت هاي آميزشي با روش هايي مثل مصاحبه و پرسش نامه خودايفا، يكي از راه هايي است كه مي توان به طور غير مستقيم فراواني اين عفونت ها در جمعيت عمومي را برآورد كرد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسي سوگيري خودگزارش دهي ابتلا به عفونت هاي آميزشي روش مصاحبه اي در مقايسه با روش پرسش نامه بود.
روش ها: مطالعه به صورت مقطعي در سال 1393 با روش نمونه گيري چندمرحله اي در جمعيت عمومي زنان شهر كرمان انجام شد. تعداد 248 زن به طور خودايفا پرسش نامه استاندارد شده حاوي 12 سوال در خصوص سابقه ابتلا به علايم مرتبط با عفونت هاي آميزشي در زمان مطالعه و در شش ماه گذشته را تكميل كردند و 248 زن از طريق مصاحبه به اين سوالات پاسخ دادند. از شاخص هاي آمار توصيفي و تحليل رگرسيون لجستيك و نسبت شانس با لحاظ كردن سطح معني داري 5 درصد استفاده شد.
يافته ها: شانس خودگزارش دهي ابتلا به علايم در زمان مطالعه، در روش مصاحبه 23 درصد كمتر از پرسش نامه خودايفا بود (P<0.001)، شانس خودگزارش دهي ابتلا به علايم در شش ماه گذشته در روش مصاحبه 26 درصد بيشتر از پرسش نامه خودايفا گزارش شد (P=0.001). اين روند پس از لحاظ كردن متغيرهاي مخدوش كننده نيز وجود داشت. متغير تحصيلات تاثير بيشتري بر افزايش شانس خودگزارش دهي در پرسش نامه خودايفا نسبت به مصاحبه داشت (OR=1.34).
نتيجه گيري: مصاحبه همواره موجب سوگيري در خود گزارش دهي ابتلا به عفونت هاي آميزشي نمي شود، بلكه بستگي به زمان ابتلا افراد (زمان مطالعه، گذشته) دارد. توصيه مي شود كه در زمان تفسير نتايج به دست آمده در مطالعات به تاثيرات هر دو روش پرسش نامه خودايفا و مصاحبه كه ممكن است موجب سوگيري هايي در گزارش دهي ابتلا به علايم شود، توجه شود.
چكيده لاتين :
Background: Asking about sexually transmitted infections (STIs) symptoms through face-to-face interviews (FTFI)
or self-administered questionnaire (SAQ) is one way to indirectly estimate the prevalence of STIs in the general
population. The aim of the present study was to investigate self-report bias of STIs symptoms via FTFI in
comparison with SAQ.
Methods: This cross-sectional study was conducted in 2013. Using a multi-stage sampling method, 496 were
selected from among women living in Kerman. From among the participants, 248 filled out a standardized
questionnaire containing 12 questions about experience of STIs symptoms at the time of the study (current) and the
preceding six months (recent). Moreover, the rests of the subjects (n = 248) answered those questions through FTTI.
Descriptive analysis, logistic regression, and odds ratio (OR) were used to analyze data considering the significance
level of 5%.
Findings: or of self-reporting of current STIs symptoms in FTFI was 23% less than SAQ (P < 0.001), while or of
self-reporting of recent STIs symptoms by FTFI was 26% more than SAQ (P = 0.001). This trend persisted after
adjusting confounders’ effects. Educational level had more contribution in increasing or of self-reporting in SAQ
compared to FTFI (OR = 1.34).
Conclusion: It seems that FTFI does not always cause bias in self-reporting of STIs symptoms; it depends on the
time of experience of STIs (current or recent). However, in interpreting the results, a greater consideration of the
weakness of both FTFI and SAQ which may be biased in reporting is recommended.
عنوان نشريه :
تحقيقات نظام سلامت
عنوان نشريه :
تحقيقات نظام سلامت