كاربرد دي اكسيد تيتانيوم در المان هاي بتني پيش ساخته براي صنعت نماي ساختمان از نظر مقاومت خمشي

افزودني ها موجود براي بتن هميشه تمامي مشخصات بتن را بهبود نمي بخشد. نانو فناوري نشان داده است كه قابليت بهبود عملكرد بتن را به صورت همه جانبه دارد. در اين مقاله تعدادي از كاربرد هاي نانو فناوري در بتن بررسي شدند. سپس به بررسي تاثير استفاده از دي اكسيد تيتانيوم در افزايش يا كاهش مقاومت خمشي قطعات پيش ساخته بتني در نماي معماري سازه هاي بتني پرداخته شده است. 3 طرح با در نظر گرفتن صفر، 2/5 و 5 درصد جايگزيني سيمان با TiO2 مورد آزمايش مقاومت خمشي قرار گرفتند. افزودن TiO2 به افزايش مقاومت خمشي منجر شده است. بهترين نتايج از نمونه با 2.5٪ TiO2 به دست آمده است. اين امر مي تواند به علت اثر پركنندگي ذرات TiO2 باشد كه در آن محصولات هيدراتاسيون مي توانند رشد كنند و در نتيجه يك ميكروساختار چگال تر به دست مي آيد. مقايسه SF3 و SF1 در سن 28 روز نشان مي دهد كه افزايش TiO2 موجب افزايش مقاومت خمشي بوده است. اين نشان مي دهد كه TiO2 پتانسيل زيادي براي بهبود خواص مكانيكي سيمان كامپوزيت دارد.

Existing concrete additives do not always improve all concrete specifications. Nanotechnology has shown that it has the ability to improve concrete performance in a comprehensive way. In this paper, a number of applications of nanotechnology in concrete have been investigated. Then, the effect of using titanium dioxide on increasing or decreasing the flexural strength of pre-fabricated concrete parts in the architectural view of concrete structures has been investigated. Three designs were tested for flexural strength with respect to zero, 2.5 and 5 percent replacement of cement with TiO2. The addition of TiO2 has led to an increase in flexural strength. The best results from the sample with 2.5 TiO2 are obtained. This could be due to the effect of TiO2 particles filling, in which the hydration products can grow, resulting in a denser microstructure. Comparison of SF3 and SF1 at 28 days of age showed that TiO2 increased the flexural strength. This shows that TiO2 has a great potential for improving the mechanical properties of composite cement.