مقايسه كارآيي اصلاح نباتات سنتي با مهندسي ژنتيك

Comparison of the efficiency of traditional plant breeding with genetic engineering

تغيير و تحول در كشاورزي، يك ضرورت اساسي براي كاهش فقر و گرسنگي و ايجاد عدالت در بسياري از كشور­هاي فقير دنيا است. كشور­هاي درحال توسعه، براي تغذيه جمعيت فعلي، نيمي از جمعيت آن­ها، كه هر ساله ميليون­ها نفر به آن اضافه مي­شوند، به كشاورزي مشغول هستند. اين در حالي­ است كه كمترين درآمد و بالاترين نرخ رشد جمعيت را دارند. اصلاح نباتات به تنهايي نمي­تواند جواب گوي تغذيه چنين جمعيتي باشد و با وجود مشكلات فراوان اصلاح نباتات، از جمله مصرف زياد سموم و كاهش تنوع زيستي، امنيت غذايي را تهديد كرده و بازده اقتصادي پايين و هزينه ­هاي هنگفت مصرف سموم را به همراه دارد. مهندسي ژنتيك با رفع موانع موجود در اصلاح نباتات سنتي، امكان استفاده از منابع ژنتيكي موجود در دنيا را براي اصلاح گياهان فراهم ساخته است و نقش بسزايي در حفظ تنوع زيستي و تامين غذاي جهان دارد. هدف از اين مقاله، مقايسه محصولات تراريخته با محصولات حاصل از اصلاح سنتي و بررسي جنبه­ هاي زيستي و اقتصادي محصولات تراريخته است.

In many poor countries, the so-called Third World, changes in agriculture is a moral necessity to reduce poverty and starvation and as a result, to establish the justice. Developing countries, where half of the population is engaged in agriculture, have the lowest income and highest rate of population growth. Plant breeding cannot lonely solve the problem of supplying enough food for the current population and millions of people that are yearly added to it. In addition, many problems, including high use of pesticides, loss of biodiversity and low efficiency threatens our food security. By eliminating the barriers of conventional plant breeding, genetic engineering provides the use of genetic resources for plant breeding and plays a significant role in preserving biodiversity and supplying food for the world. The purpose of this article is to compare transgenic crops with those products that obtained through conventional plant breeding and to evaluate the economic and environmental aspects related to transgenic crops.