ارزيابي مدل مجتمع‌هاي سلامت تبريز، درس‌هايي براي يادگيري

Evaluating the Tabriz Health Complex Model, Lessons to Learn

مقدمه و اهداف: يكي از مدل‌هايي كه بصورت غيرمتمركز و در راستاي دستيابي به پوشش همگاني سلامت در تبريز شكل گرفته، مدل مجتمع هاي سلامت مي‌باشد. اين مطالعه، با هدف ارزيابي مدل و شناسايي نكات مفيد آن انجام شده است. روش كار: اين پژوهش يك مطالعه كيفي و موردي است كه در سال 1396 انجام شد. علاوه بر مشاهده، 28 نفر شامل افراد مسئول و مطلع درمورد مجتمع‌هاي سلامت در دانشگاه علوم پزشكي تبريز به صورت هدفمند انتخاب و با آنها مصاحبه‌هاي نيمه ساختاريافته انجام شد. براي تحليل مصاحبه‌ها و نتايج حاصل از مشاهده، از روش تحليل چارچوبي بر پايه ابزار ارزشيابي مراقبت‌هاي اوليه (PCET) استفاده شد كه توسط سازمان بهداشت جهاني توسعه يافته است. يافته‌ها: از جمله نقاط قوت اين مدل مي‌توان به برنامه‌ريزي غيرمتمركز، تقويت حضور بخش خصوصي، استفاده مناسب‌تر از روش‌هاي ارزيابي عملكرد تيم سلامت، ايجاد حس ارائه خدمات تاثيرگذار در ارائه دهندگان، استفاده از روش پرداخت آينده‌نگر، تقويت سيستم ارجاع، تقويت تداوم خدمت، تسهيل دسترسي مالي و افزايش دسترسي بويژه در مناطق حاشيه نشين اشاره كرد. همچنين، مشكلاتي نظير كمبود برخي امكانات و تجهيزات، كمبود در برخي نيروها و حجم كاري بالا، ناپايداري منابع مالي و عدم همكاري سازمان‌هاي بيمه سلامت به چشم مي‌خورد. نتيجه‌گيري: مدل مجتمع‌هاي سلامت، در افزايش دسترسي سازماني، مالي و جغرافيايي مردم به خدمات سلامت عملكرد مناسبي داشته است و به نظر مي‌رسد در صورت پايداري مناسب‌تر منابع اين طرح و همراهي بيمه‌هاي پايه؛ دستاوردهاي اين طرح بيشتر خواهد گرديد.

Background and Objectives: One of the decentralized models that has been formed based on universal health coverage is the model of health complexes in Tabriz. This study was conducted to evaluate the model. Methods: This case study was conducted in 2017. Beside observation, 28 individuals, including informed experts in the field of establishment of health complexes in Tabriz University of Medical Sciences, were purposefully selected and semi-structured interviews were also conducted. To analyze the interviews and the results of observations, the framework analysis was used based on the components of the Primary Care Evaluation Tool (PCET) model. Results: The strengths of the health complex model are decentralized planning, strengthening the private sector participation, have more appropriate methods for assessing the performance of the health team, creating a sense of delivering effective services in providers, using electronic information registration system, using the prospective payment method, strengthening the referral system, enhancing service continuity, and facilitating financial and geographical access, especially in marginalized areas. However, there are some problems such as lack of some facilities and equipment, lack of some workforces and high workload, financial instability, and lack of insurance organizations cooperation with the plan. Conclusion: The health complex model has improved organizational, financial, and geographic access to health services. It seems that if the resources are more stable and by cooperation of basic insurances, the results of this project will be better.