تعريف سلامت از ديدگاه سازمان جهاني بهداشت: مرور كوتاهي بر نقدها و ضرورت يك تغيير پارادايم

The World Health Organization's Definition of Health: A Short Review of Critiques and Necessity of A Shifting Paradigm

سلامت و حقوق بشر دو جز جدايي‌ناپذير و مرتبط با هم هستند كه تأمين و تضمين آن‌ها فراهم كننده و بهبود دهنده رفاه در هر جامعه‌اي است. تعريف رفاه، حقوق بشر و به دنبال آن سلامت به عنوان يكي از شاخص‌هاي ايجاد رفاه، مفاهيمي بحث برانگيز هستند كه متناسب با رويكردها و گفتمان‌هاي مختلف تعريف و تبيين مي‌شوند. اگر چه در حال حاضر تعريف سازمان جهاني بهداشت تنها تعريف مورد توافق براي سلامت از سوي كشورهاي عضو اين سازمان محسوب مي‌شود، امّا از شروع پيدايش اين تعريف، جامعه بين‌الملل، نقدهايي بر آن وارد كرده است. در كليات تعريف، مهم‌ترين نقدهاي وارده شامل مبهم بودن، ايده آل گرابودن، مانع نبودن، عدم جامعيت، عدم وزن‌دهي به هر يك از ابعاد سلامت، عملياتي نبودن، تقليل گرايي و نبود تعريف دقيق از وضعيت طبيعي و بيماري بود. پيامدهاي اين نقدها مي‌تواند عملكرد نظام هاي سلامت را با چالش‌هايي نظير افزايش انتظارات و توقعات مردم، افزايش هزينه‌هاي سلامت، گسترش بي‌رويه يك نظام فن آور محور، آسيب پذيري بالقوه براي وقوع فساد و كاهش كارآيي و بي‌عدالتي مواجه سازد. شناخت و واكاوي اين نقدها مي­تواند به تصميم آگاهانه‌تر براي بازتعريف آن متناسب با گفتمان مطلوب نظر و دكترين واحد سلامت آن كشور بيانجامد. در اين مطالعه مروري كوتاه، ضمن اشاره مختصر به بافتار اين تعريف، به مهم‌ترين نقدهاي وارده بر تعريف سلامت اشاره مي‌شود. در نهايت برخي پيشنهادات سياستي براي بازتعريف سلامت مبتني بر گفتمان اسلامي- ايراني ارائه گرديده است.

Health and human rights are two inseparable and interrelated elements, whose provision and assurance enhance welfare in any society. Definition of welfare, human rights, and health as indicators of welfare development is controversial which is done in accordance with different approaches and discourses. Although the WHO definition is currently the only definition of health agreed upon by the member states of the Organization, it has been subject to criticism by the international society. In general, the most important criticisms include ambiguity, ideality, limitlessness, lack of comprehensiveness, lack of weighting to aspects of health, being non-operational, reductionism, and lack of a precise definition of the normal condition and disease. These criticisms would expose health systems to some challenges such as increased expectations of people, rapidly growing health expenditure, inconsistent expansion of technology-based systems, increased vulnerability to corruption, and equity and efficiency issues. Identifying and examining these criticisms can lead to a more informed decision to redefine health according to the favorable and context-sensitive discourse of the health doctrine in each country. This short review briefly describes the context and the most important criticisms of the WHO definition of health. Eventually, some policy suggestions are presented for redefining health according to Islamic-Iranian discourse.