ﻣﺪﻟﺴﺎزي ﺗﻘﺎﺿﺎي آب ﺧﺎﻧﮕﯽ ﺷﻬﺮ ﻣﺸﻬﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺪل رﮔﺮﺳﯿﻮن ﻓﺎزي

تأمين آب شرب و بهداشتي شهر مشهد در آينده با چالش ها و تهديدهاي جدي روبه رو است. در حال حاضر جمعيت اين شهر بيش از 3 ميليون نفر و جمعيت زائر آن بالغ بر 25 ميليون نفر در سال برآورد شده است. پيشبيني مي شود، جمعيت شهر مشهد و به تبع آن شهر نشيني در محدوده ي اين شهر همچنان افزايش يابد. همچنين با توجه اينكه شهر مشهد به همراه شهرهاي گلبهار، چناران و قوچان در محدوده مطالعاتي مشهد قرار دارند، به دلايل مختلفي همچون توسعه افسار گسيخته اين شهرها، محدوده ي مطالعاتي مشهد در دراز مدت دچار كميابي فيزيكي آب مي گردد. لذا به منظور تامين پايداري آب و در نهايت مديريت پايدار آب، تخمين تقاضاي آب در دراز مدت اهميت خواهد يافت. به همين منظور در اين تحقيق ابتدا مولفه هاي موثر بر تقاضاي آب شهر مشهد شناسايي شده سپس بر اساس روش استون گري، مطلوبترين تابع تقاضاي آب شهري استخراج شده است. همچنين لازم به ذكر است كه، جهت بررسي عدم قطعيت هاي اقتصادي و اجتماعي در مدل مذكور، از نتايج تحقيقات گذشته و كسب نظر خبرگان استفاده شده است؛ سپس با كمك مدل رگرسيون خطي فازي، عدم قطعيت هاي موثر بر مولفه هاي مزبور تعيين شده است. در نهايت تابع تقاضاي آب خانگي شهر مشهد براي سال هاي 1389 تا 1396 كاليبره و براي برآورد تقاضاي آب از 1397 تا 1449 (2070 ميلادي) مورد استفاده قرار گرفته است. نتايج نشان مي دهد، تابع تقاضاي آب شهر مشهد به شدت تحت تاثير، فاصله زماني دو صورت حساب و تركيب خانوار است. بنابراين مي توان جهت مديريت تقاضا اين دو فاكتور مورد توجه ويژه قرار گيرد. در انتها دقت مدل بر اساس معيار معادل 921/0 بدست آمده است كه بيانگر عملكرد مناسب اين مدل در پيش بيني ميزان تقاضاي آب بخش خانگي است