تعيين پايايي و روايي نسخه فارسي پرسشنامه رضايت بيماران از خدمات دندانپزشكي(DSQ)

Assessing the Validity and Reliability of Persian Version of DQS (Dental Satisfaction Questionnaire)

مقدمه و اهداف: هدف از اين مطالعه بررسي روايي و پايايي نسخه فارسي پرسشنامه بين‌المللي رضايت بيماران از خدمات دندانپزشكي است. روش كار: پس از اطمينان از صحت ترجمه فارسي پرسشنامه، تعيين روايي صوري و محتوا با استفاده از 10 نفر از بيماران و 10 نفر از متخصصين به روش سنجش كيفي و كمي انجام شد. روايي سازه در يك مطالعه مقطعي با حضور 300 نفر از بيماران مراجعه‌كننده به كلينيك‌هاي سطح شهر بررسي شد و حيطه‌هاي مؤثر بر رضايت استخراج گرديد. به‌منظور تجزيه‌وتحليل اطلاعات در مطالعه حاضر از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 ، آمار توصيفي و آزمون‌هاي ضريب همبستگي پيرسون و تحليل عاملي اكتشافي و براي پايايي از آلفاي كرونباخ استفاده شد. يافته‌ها: پس از انجام تغييراتي در برخي از سؤالات روايي صوري و محتواي پرسشنامه تأييد شد. تحليل عاملي اكتشافي منجر به كشف 7 حيطه در رضايت سنجي شد كه اين حيطه‌ها درمجموع 61/3 درصد از واريانس كل را تبيين كرده بود. حيطه‌ها شامل كيفيت كار دندان‌پزشكان، كيفيت خدمت‌رساني، سهولت و موجود بودن خدمات، كنترل درد، هزينه، همدلي و مسئوليت‌پذيري دندان‌پزشك و دسترسي بود. همبستگي هر حيطه با نمره كل بالاي 0/4 و ميانگين رضايت كلي9/1 ± 60/6 به دست آمد. آلفاي كرونباخ ابزار 0/74 به دست آمد. نتيجه‌گيري: پرسشنامه مذكور از روايي و پايايي مناسب برخوردار است و براي تعيين ميزان رضايت سنجي ابزاري مناسب و كاربردي است. حيطه‌ها به ميزان قابل قبولي رضايت كلي بيماران را تبيين مي‌نمايند.

Background and Objectives: Satisfaction is a valuable measure of the quality of care and the patient-provider relationship. The Dental Satisfaction Questionnaire is a valid and international instrument for evaluating dental satisfaction. The aim of this study was to assess the validity and reliability of the Persian version of the Dental Satisfaction Questionnaire. Methods: Upon assuring the precision of Persian translation, assessment of face and content validity was performed using the opinion of 10 patients and 10 experts. The validated questionnaire was then distributed among 300 patients attending the dental clinics using multistage cluster sampling. Factor analysis was used to assess the structure validity of the questionnaire and to elicit the factors predicting total satisfaction. Cronbach’s alpha was used for assessing the reliability of the questionnaire. Results: After some changes in some questions, the face and content validity of the questionnaire were confirmed. Factor analysis revealed 7 domains could determine 61.3% of total variance, including clinical quality, service quality, availability of care, pain management, cost, access, and empathy and responsiveness of dentists. Correlation of each domain with the total satisfaction was above 0.4. The mean satisfaction was 60.6 ±9.1. Cronbach’s alpha was 0.74. Conclusion: The Persian version of the DSQ is a valid, reliable, and appropriate instrument for evaluation of dental satisfaction of Iranian population. The elicited domains could properly determine the total satisfaction.