ارتباط خودكارآمدي با موفقيت تحصيلي در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي تهران

Relationship Between Self-efficacy and Academic Achievements in the Students of Tehran University of Medical Sciences

مقدمه: باورهاي خودكارآمدي تحصيلي احساس توانايي فردي براي يادگيري محتوا و انجام تكاليفي است كه به او داده مي‌شود. خودكارآمدي علاوه بر اينكه به عنوان عامل تاثيرگذار در موفقيت تحصيلي، با ايجاد محيطي مطلوب موفقيت نظام آموزشي را در پي دارد، در دانشجويان علوم پزشكي مي‌تواند پيش بيني كننده نقش آينده‌شان در سلامت جامعه باشد. هدف از اين مطالعه تعيين ارتباط خودكارآمدي و موفقيت تحصيلي در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي تهران، كشف و بررسي متغيرهاي مؤثر بر خودكارآمدي، همچنين اثبات خودكارآمدي به عنوان عامل تأثير گذار بر موفقيت تحصيلي مي‌باشد. روش كار: مطالعه حاضر مطالعه‌اي توصيفي- تحليلي و مقطعي است. 301 دانشجو از طريق روش نمونه گيري خوشه‌اي در طول سال تحصيلي 1394-1393 انتخاب شدند. از آنها خواسته شد تا پرسشنامه‌هاي استاندارد دموگرافيك و مقياس 17 ماده‌اي خودكارآمدي عمومي شرر و همكاران (GSE) را تكميل كنند. معدل به عنوان معيار موفقيت تحصيلي دانشجويان در نظر گرفته شد. داده‌ها با كمك نرم افزار SPSS 16 آناليز شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي (فراواني، ميانگين و انحراف معيار) و آزمون آماري تحليلي (آزمون t، ANOVA و ضريب همبستگي پيرسون) بيان شد. يافته‌ها: متوسط نمره خودكارآمدي (8)61 بود.90 درصد دانشجويان داراي خودكارآمدي قوي بودند. متوسط نمره موفقيت تحصيلي (68/1)47/17 بود. 56 درصد دانشجويان موفق بودند. بين خودكارآمدي و مقطع تحصيلي، ناراحتي روحي (0/05 > P)، علاقه به رشته و رضايت از يادگيري (001/0 > P) ارتباط معني داري مشاهده شد. بين خودكارآمدي و موفقيت تحصيلي ارتباط معني داري وجود نداشت. (0/05 ≤ P). موفقيت تحصيلي در زنان و مردان به طورمعني داري متفاوت بود (0/05 > P). نتيجه گيري: شناسايي استعدادها و علايق، مشاوره تحصيلي در هنگام انتخاب رشته تحصيلي، فعال كردن مراكز مشاوره و راهنمايي تحصيلي، همچنين پژوهش درباره ارتباط بين انگيزه و موفقيت تحصيلي پيشنهاد مي‌شود.

Introduction: Self-efficacy is the sense of personal ability to learn contents and perform tasks. Self-efficacy although is an effective factor in academic achievement, by creating a desirable environment for the success of educational system, it can play a predictive role for medical students in the promotion of health in the community. The current study aimed at evaluating the relationship between self-efficacy and academic achievements in the students of Tehran University of Medical Sciences and exploring the variables affecting self-efficacy and showing the role of self-efficacy as a factor influencing academic achievements. Methods: The current descriptive–analytical, cross sectional study was conducted on 301 students selected through cluster random sampling method in 2014-2015 the academic year.The students were asked to completed a standard demographic questionnaire as well as a 17-item general self-efficacy scale developed by Sherer et al. Grade point average (GPA) was considered as a measure of academic achievement. Data were analyzed with SPSS version 16 using descriptive statistics including frequency, mean, and standard deviation. Results: The average self-efficacy score was 61(8); 90% of the students have a strong self -efficacy.The average academic achievement score was17.47(1,68).56% of students were successful.There was a significant relationship between self-efficacy and educational level,mental discomfort(P < 0.05),interest in the field and satisfaction with learning(P < 0.001).There was no meaningful relationship between self-efficacy and academic achievement(P ≥ 0.05).Academic achievement significantly different in men and women. (P < 0.05) Conclusions: Identification of talents and interests,academic advice when choosing field of study,activation of counseling centers, as well as research on the relationship between motivation and academic success is suggested.