اﺛﺮ ﺷﯿﺐ و دﺑﯽ ورودي ﺑﺮ راﻧﺪﻣﺎن و ﯾﮑﻨﻮاﺧﺘﯽ ﺗﻮزﯾﻊ آب در آﺑﯿﺎري ﺟﻮﯾﭽﻪ اي ﻧﯿﺸﮑ

از ميان روش هاي آبياري سطحي، آبياري جويچه اي متداول ترين و سازگارترين روش براي توسعه كشاورزي مكانيزه محسوب مي شود. در اين روش آبياري عموماً شيب طولي جويچه ها يكنواخت و ثابت است و براي افزايش راندمان كاربرد و يكنواختي توزيع آب و كاهش رواناب و نفوذ عمقي روش هايي همچون آبياري موجي و كاهش دبي به كار مي رود كه همگي نيازمند به كار بردن تجهيزات خاص در دوره بهره برداري است. به منظور بررسي اثرمتقابل شيب طولي و دبي ورودي در بافت خاك رسي سيلتي بر راندمان و يكنواختي توزيع آب آبياري جويچه اي نيشكر، آزمايشي به صورت كرت هاي يك بار خرد شده در قالب بلوك هاي كامل تصادفي با چهار تكرار در تابستان سال 1396 در كشت و صنعت سلمان فارسي اجرا گرديد. فاكتور اصلي شيب طولي در سه سطح 6/0، 4/0 و 2/0 در هزار (S0. 2, S0. 4, S0. 6) و فاكتور فرعي دبي ورودي در سه سطح 5/2، 2 و 5/1 ليتر بر ثانيه (Q1. 5, Q2, Q2. 5) بود. نتايج نشان داد كه اثرمتقابل دو فاكتور، در شاخص زمان پيشروي آب معني دار شد و تيمار (Q2. 5) در سطح سه شيب طولي حائز رتبه برتر است. در شاخص راندمان كاربرد آب اثرمتقابل معني دار نشده است. در شاخص يكنواختي توزيع آب، اثر متقابل در دو فاكتور معني دار شد. با افزايش دبي ورودي به (Q2. 5) ليتر بر ثانيه در سه سطح شيب بالاترين يكنواختي توزيع آب به طور متوسط به ميزان 87 درصد بدست آمد، ولي در ديگر تيمارها، يكنواختي توزيع آب از حد قابل قبول بالاتر مي باشد. در تيمار فاكتور اصلي شيب طولي (S0. 6) و فاكتور فرعي دبي ورودي (Q1. 5)، راندمان كاربرد و يكنواختي توزيع آب به ترتيب 85 و 82 درصد به دست آمد كه شيب طولي و دبي ورودي مذكور بدليل دارا بودن راندمان و يكنواختي توزيع آب مطلوب در سيستم آبياري جويچه اي اراضي نيشكر جنوب اهواز، قابل توصيه مي باشند