هيات علمي باليني، فرصتي چالش‌برانگيز در آموزش پرستاري: طرح يك ديدگاه

Clinical Faculty Member, as a Challenging Opportunity in Nursing Education: Designing a Perspective

مقدمه: ارتقاي آموزش باليني پرستاري نيازمند اقدامي مؤثر در جهت كيفيت آن است. در اين زمينه موضوع هيات علمي باليني مطرح و قصد دارد چالش بين تئوري و بالين را مرتفع سازد. بررسي صورت گرفته در اين زمينه حاكي از تاثيرات نامشخص اين طرح در برطرف كردن چالش‌هاي پيش روي آموزش باليني پرستاري است. حضور اساتيد پرستاري به عنوان عضو هيئت علمي در نقش‌هاي رسمي محيط‌هاي باليني از يك طرف سبب خواهد شد كه محيط باليني جهت آموزش با مشكلات كمتري روبرو باشند و از طرف ديگر ابهامات زيادي در زمينه شرح وظايف باليني اين افراد وجود دارد. لذا اين مقاله قصد دارد ضمن بيان برخي از مشكلات آموزش باليني موجود، فوايد و نقاط ضعف موضوع هيات علمي باليني را در قالب يك ديدگاه مورد بررسي قرار دهد.

Introduction: Promotion of nursing clinical education requires an effective measure with high quality. In this regard, clinical faculty plans are needed to solve the challenge between the theory and the clinical course. A review of this area suggests the uncertain effects of this plan in addressing the challenges posed by clinical nursing education. On one hand, the presence of nursing professors as a faculty member in the role of formal clinical environments will cause the clinical environment to deal with less problems and, on the other hand, there are many uncertainties regarding the clinical responsibilities of these individuals. Therefore, this article intended to present some of the problems of existing clinical education, examining the advantages, and disadvantages of the subjects of clinical faculty in the form of a perspective.