پديد آورندگان :
پولادي، شيرين دانشگاه آزاد اسلامي - واحد شهركرد - گروه روانشناسي , شريفي، طيبه دانشگاه آزاد اسلامي - واحد شهركرد - گروه روانشناسي , باقري، ناصر دانشگاه آزاد اسلامي - واحد شهركرد - گروه روانشناسي
چكيده فارسي :
مقدمه: والدين اولين افرادي هستند كه در سنين حساس رشد كودك، بيشترين تعامل را با او دارند و نقش مهمي را در رشد رواني-اجتماعي او ايفا ميكنند. هدف از پژوهش حاضر، تعيين تأثير آموزش مادران به روش باركلي بر رابطه والد-كودك دانشآموزان داراي اختلال كمبود توجه-بيش فعالي (attention deficit/hyperactiv disorder يا ADHD) پايههاي اول، دوم و سوم ابتدايي شهركرد بود.
روش كار: پژوهش حاضر از نوع آزمايشي با پيش آزمون، پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه دانش آموزان دختر و پسر پايههاي اول، دوم و سوم ابتدايي مبتلا به ADHD شهركرد در سال تحصيلي 95-1394 بود. از ميان آنها 38 دانش آموز با روش نمونه گيري تصادفي چند مرحلهاي انتخاب و به دو گروه آزمايش (19 نفر) و گروه گواه (19 نفر) گمارده شدند. قبل از ارائه مداخله هر دو گروه آزمايش و گواه پرسشنامه رابطه كودك-والد را به عنوان پيش آزمون تكميل كردند. سپس، گروه آزمايش تحت مداخله آموزش والدين به روش باركلي در طي 10 جلسه 90 دقيقهاي قرار گرفت اما گروه گواه هيچ مداخلهاي دريافت نكرد. ابزارهاي اين پژوهش شامل مقياس ارزيابي تشخيص بيش فعالي Vanderbilt-فرم معلم و فرم والدين، پرسشنامه رابطه كودك-والد و مصاحبه باليني بود. جهت تجزيه و تحليل دادهها از نرم افزار SPSS نسخه 16 وآزمون تحليل واريانس چند متغيري استفاده شد.
يافتهها: نتايج تحليل واريانس يك متغيري نشان داد كه اين روش آموزش والدين بر تعارض (000/0 = P و 26/61 = F)، نزديكي (000/0 = P و 12/59 = F)، وابستگي (003/0 = P و 00/10 = F) و نمره كل (000/0 = P و 66/88 = F) اثر مثبت و معني داري داشت. بنابراين يافتههاي تحقيق گوياي بهبود معني دار رابطه والد-كودك در گروه آزمايش در مقايسه با گروه گواه ميباشد.
نتيجه گيري: با توجه به يافتههاي پژوهش حاضر و نيز در نظر گرفتن پژوهشهاي قبلي ميتوان چنين نتيجه گرفت كه اين مداخله در بهبود رابطه والد-كودك كودكان داراي ADHD مؤثر است. پژوهش حاضر به روانشناسان، مشاوران، روانپزشكان و خانوادهها در دست يابي و شناخت روشهاي اصلاحي و درماني ايمن در جهت بهبود رابطه والد-كودك كمك ميكند.
چكيده لاتين :
Introduction: Parents are the first ones to interact with child during the most critical growth years. They play a key role in child's psychosocial development. This article aimed to study the effect of mother training using Barkley's Method on parent-child relation improvement of 1st, 2nd, and 3rd grade elementary students diagnosed with ADHD of Shahre Kord, Iran.
Methods: This is an experimental study with pretest, posttest, and control groups. The statistical population consisted of all female and male, 1st, 2nd, and 3rd grade elementary students diagnosed with ADHD in the academic year 1394-95. A total of 38 students were enrolled as the sample using random sampling. They were split in two groups (Experiment (19) and Control (19)). Prior to the intervention, both groups completed the Parent-Child Questionnaire as the pretest. Then, the experiment group underwent a total of ten 90-minute parent training sessions. Control group did not receive any training. The data were collected using Vanderbilt ADHD Diagnostic Scale, Parent-Child Relations Questionnaire (PCR), and Clinical Interviews. To analyze the data, the SPSS software, version 23 and MANOVA was used.
Results: According to the findings and previous studies, it is concluded that intervention was effective in parent-child relations of students diagnosed with ADHD. This study helps to psychologists, counselors, psychiatrists, and families in achieving and understanding modification techniques and safe therapy to improve parent-child relationship.