مطالعه اثرات بيهوشي با هلوتان بر كليه سگ: يافته‌هاي هيستو پاتولوژيك و بيوشيميا‌يي

THE STUDYOFHALOTHANE ANESTHESIAON THE DOG'S KIDNEY: HISTOPATHOLOGICALAND BIOCHEMICALFINDINGS

داروهاي بيهوشي استنشاقي به طور گسترده جهت بيهوشي عمومي در انسان و حيوانات مورد استفاده قرار مي‌گيرند.تقريباً 20 درصد از هلوتان در بيهوشي با اين دارو از روش‌هاي اكسيداسيون واحيا متابوليزه مي‌شود. 15 عدد سگ سالم به طور اتفاقي به سه گروه تقسيم شدند(گروه 1،2‌ و 3) همه حيوانات بوسيله داروي هالوتان تحت بيهوشي قرار گرفتند. در هر نوبت، بيهوشي در گروه اول آزمايش به مدت يك ساعت، در گروه دوم آزمايش به مدت 3 ساعت و در گروه سوم آزمايش به مدت 5 ساعت انجام گرفت تمامي بيهوشي ها با 48 فاصله در سه گروه مختلف (3Dو 1D، 2D) تكرار شدند. نمونه‌هاي خون سياهرگي جهت اندازه‌گيري ازت اوره خون و كراتنين سرم در هر سه گروه قبل از القاء بيهوشي( زمان صفر) 1، 3، 5 و 24 ساعت پس از بيهوشي از وريد وداج اخذ گرديد . حيوانات هر گروه 72 ساعت پس از بيهوشي، با روش انساني كشته شده و از كليه هاي سمت راست و چپ جهت مشاهد ه اثرات پاتولوژيك هالوتان بر كليه نمونه‌برداري شد. تفاوت معني‌داري بين ميزان ازت اوره خون و كراتينين در گروه يك در زمان‌هاي مختلف نمونه‌گيري در مقايسه با زمان صفر ديده نشد. در گروه هاي 2 و 3 ميزان ازت اوره خون و كراتينين در زمان هاي 3، 5 و 24 بعد از بيهوشي در مقايسه با گروه يك در نوبت سوم بيهوشي (D3) (P<0.05) افزايش يافت. در گروه 3 ميزان ازت اوره خون و كراتينين يك ساعت بعد از بيهوشي در مقايسه با گروه 1 و 2 در نوبت سوم بيهوشي افزايش يافته بود (D3) (P<0.05) مشاهده ميكروسكوپيك كليه‌ها نشان داد كه در كليه حيوانات گروه اول هيچگونه ضايعه پاتولوژيك وجود ندارد. در كليه حيوانات گروه دوم و سوم نكروز حاد لوله‌هاي كليه (‌ATN)، پرخوني در ناحيه مدولا مشاهده گرديد. غشاء پايه در لوله هايي كه دچار ATN شده بودند هنوز سالم بنظر مي‌رسيدند و سلول هاي نكروزه به درون لومن لوله‌ها ريزش كرده بودند. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه تكرار بيهوشي با هالوتان در زمان هاي طولاني باعث آسيب هاي كليوي و نهايتاً كاهش تصفيه گلومرولي و افزايش ازت اوره خون و كراتينين خواهد شد.

Inhalant anaesthetics are used widely for producing general anaesthesia in animals and humans.. Approximately 20% of halothane uptake is metabolised via oxidative and reductive pathways during and following halothane anaesthesia in humans. Fifteen clinically healthy dogs were assigned in three groups (group 1, 2and 3) randomly. All dogs were anesthetized with halothane three times that was repeated 48 hours after the first anesthesia in all groups. Dogs in group one, two and three anesthetized for one, three and five hours respectively. All anesthesia were repeated every 48 hours as totally three anesthesia (D1, D2, and D3) were performed in each group. Jugular blood samples were obtained in 0 (before anesthesia), 1, 3, 5 and 24 hours after induction of anesthesia for measurement of BUN and Creatinin concentration. 72 hours after anesthesia, animals were euthanized and kidneys were removed for histopathological evaluation. No significant differences were observed in serum BUN and Creatinin concentration in group 1 in different sampling times compared with time 0 during study. In group 2 and 3 serum BUN and Creatinin were increased 3,5 and 24 hours compared to group 1 in third anesthesia (D3)(P<0.05).In group 3 serum BUN and Creatinin were increased 1 hours after anesthesia compared to group 1 and group 2 in third anesthesia(D3) (P<0.05). Microscopic findings revealed that there were not any pathological changes in group 1. However, kidneys of animals in group 2 and 3 were affected with acute tubular necrosis (ATN), medullary congestion and glomerular atrophy. Basement membrane of tubules with ATN appeared normal and necrotic cells were sloughed into the tubular lumens. The significant difference of BUN and Creatinin among the experiment groups revealed that long duration halothane anesthesia might be resulted in renal damage, decreased glomerular filtration rate and increased BUN and Creatinin.