تأثير مشاوره گروهي با روش درمان بين فردي (IPT) بركاهش دلزدگي زناشويي زنان متقاضي طلاق

The effect of group counseling using interpersonal therapy (IPT) in reducing marital boredom in female divorce applicants

مقدمه: عوامل متعددي زندگي زناشويي را تهديد مي كند و موجب دلزدگي زناشويي مي گردد. هدف اين پژوهش، بررسي تأثير مشاوره گروهي با روش درمان بين فردي (IPT) بر كاهش دلزدگي زناشويي زنان متقاضي طلاق شهرستان دلفان (استان لرستان)‌ بود. روش: طرح پژوهش حاضر از نوع شبه آزمايشي با پيش‌آزمون- پس آزمون، پيگيري و با گروه كنترل مي باشد. از بين جامعه آماري زنان متقاضي طلاق شهرستان دلفان، 60 داوطلب كه حاضر به شركت در پژوهش شدند و نمره بالايي در پرسشنامه دلزدگي زناشويي داشتند، 30 نفر به عنوان نمونه به روش تصادفي انتخاب و سپس به طور تصادفي ساده در دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) قرار گرفتند. مقياس دلزدگي زناشويي (CBM) براي هر دو گروه اجرا شد. گروه آزمايش طي 10 جلسه تحت روش درمان بين‌فردي (IPT) قرار گرفتند، اما گروه كنترل مداخله‌اي دريافت نكردند. يافته ها: نتايج حاصل با استفاده از تحليل كوواريانس يك راهه نشان داد كه مشاوره گروهي با روش درمان بين فردي (IPT) با توجه به ميانگين دلزدگي زناشويي زنان گروه آزمايش نسبت به ميانگين زنان گروه كنترل، موجب كاهش دلزدگي زناشويي و خرده مقياس هاي دلزدگي جسمي، عاطفي و رواني در زنان متقاضي طلاق گروه آزمايش گرديد (0/001>P). نتيجه گيري: نتايج حاصل آشكار ساخت كه ميان دو گروه آزمايش و كنترل تفاوت معني داري وجود داشت و اين نتايج كماكان در دوره پيگيري به طور معني داري تداوم داشت. بنابراين اين درمان را در پيشگيري از نرخ دلزدگي زناشويي و طلاق پيشنهاد مي كنيم.

Introduction: Many factors threaten marriage and cause boredom in married women. The aim of this study was to evaluate the impact of group counseling using interpersonal therapy (IPT) on reducing marital boredom in female divorce applicants in Delfan, Lorestan, Iran. Method: This quasi-experimental research was a pre-test, post-test study, with fallow up and control group. The study population included female divorce applicants in Delfan, Lorestan, Iran. From 60 volunteers who were willing to participate in the research and had a high a score in marital boredom, 30 subjects were selected and randomly divided into experimental (n=15) and control (n=15) groups. Couple Burnout Scale (CBM) was administered to both groups. The experimental group received 10 sessions of interpersonal therapy (IPT) but control group did not receive any intervention. Results: Results of the one way analysis of covariance showed that, group counseling with interpersonal therapy decreased the marital boredom and its physical, mental, and affective subscales in the female applicants to divorce in the intervention group (p<0.001). Conclusion: The results revealed that there were significant differences between control and experimental groups and it continued in the follow-up period significantly. Therefore, this intervention is recommended to reduce marital dissatisfaction and divorce rates.