كليدواژه :
نواي عاطفي , ارتباط كلامي , جنسيت , تشخيص احساس , زبان فارسي
چكيده فارسي :
لازمة تعامل اجتماعي مؤثر پردازش و درك صحيح نواي عاطفي گفتار گوينده است. گفتار عاطفي، كه حاوي اطلاعات زيادي دربارة احساسات و مقاصد اجتماعي گوينده است،خود از تفاوت‌هايي فردي-جامعه‌شناختي همچون سن و جنس تاثير مي‌پذيرد كه از اين ميان نقش جنسيت به اندازة كافي مطالعه نشده و هنوز محل بحث است. همچنين معدود مطالعات انجام‌شده، تنها عملكرد گويش وران زبانهاي داراي وزن تكيه‌اي (همچون آلماني و انگليسي)را بررسي كرده اند. اما از آنجا كه نواي عاطفي گفتار، خود، متاثر از شاخصه‌هاي زبان - ويژه، مانند تقسيم وزنيِ زمان، است و اين شاخصه زبانهاي داراي وزن تكيه‌اي را از زبانهاي داراي وزن هجايي تفكيك مي‌كند نگارنده بر آن شد تا قابليت كاربرد نتايج اين تحقيقات را در زبانهايي كه تقسيم زماني متفاوتي دارد بررسي كند. بنابراين، پژوهش حاضر نقش جنسيت را در تشخيص و درك نواي عاطفي گفتار در زبان فارسي، به عنوان زباني كه وزن هجايي دارد و تقسيم وزني-زمانيِ آن متفاوت است، مورد مطالعه قرار مي‌دهد. بدين منظور در يك آزمايش رفتاري، از66 گويشور فارسي‌زبان خواسته شد تا نواي عاطفي مجموعه‌اي از متون صوتي نمايشنامه‌هاي معتبر را تشخيص‌دهند. اين متون حاوي مجموعه جملاتي بود كه واژگان موجود در آن‌ها به لحاظ محتوايي خنثي بودند و در پنج حالت عاطفي خشم، تنفر، ترس، شادي و غم توسط يك بازيگر خانم و يك بازيگر آقا اجرا شده بودند. داده‌هاي اين آزمونبا مدل رگرسيون لجستيك بررسي شدند و به طور كلي، نتايج نشان مي‌دهند كه: 1) ميزان تشخيص نواي عاطفي گفتار به صورت معناداري با جنسيت شنونده ارتباط دارد؛ بدين معنا كه آزمودني‌هاي مؤنث در مقايسه با آزمودني‌هاي مذكر توانمندي بيشتري در تشخيص تمامي مقوله هاي عاطفي گفتار دارند؛ 2)تقسيم وزني زمان (يعني وزن تكيه‌اي در مقابل وزن هجايي) بر تشخيص نواي عاطفي گفتار تاثيري ندارد.
چكيده لاتين :
Proper understanding and processing of a speaker’s emotional prosody is critical to effective social interaction. Vocal emotional expressions which carry a rich source of information about a speaker’s emotions and his/her social intentions are influenced by individual differences (eg, gender, age); among those, the role of gender has not been sufficiently
studied and is still under debate. Moreover the existing literature on gender and emotional prosody has targeted speakers of stress-timed languages (ie, German and English). However, since prosody is affected by language-specific features such as the rhythmic division of time (ie, stressed- vs. syllabletimed), the author questioned the applicability of the results of the existing studies to languages with a different rhythmic division of time. Therefore, the present study examined the role of gender in the
recognition of emotional prosody in native speakers of Persian, a syllable-timed language. To do this, in a behavioral experiment, 66 native speakers of Persian were asked to recognize the emotional prosody of a set of validated vocal portrayals. These vocal portrayals were a set of sentences with emotionally neutral lexical content, intoned in one of 5 intended emotions (anger, disgust, fear, happiness, and sadness) by a male and a female actor. The data of this test were examined by availing from logistic regression. In general, the results established that the recognition of emotional prosody significantly differed as a function of gender, that is, female participants outperformed their male counterparts in recognizing all the intended emotional categories. Additionally, our results suggest that rhythmic division of time (ie, stressed vs. syllable-timed) does not influence the emotion recognition performance.
