پديد آورندگان :
ابراهيمي، خديجه دانشگاه زابل - دانشكده كشاورزي - گروه علوم دامي , داشاب، غلامرضا دانشگاه زابل - دانشكده كشاورزي - گروه علوم دامي , فرجي آروق، هادي دانشگاه زابل - پژوهشكده دام هاي خاص , ركوعي، محمد دانشگاه زابل - دانشكده كشاورزي - گروه علوم دامي و بيوانفورماتيك
كليدواژه :
آميخته‌گري , بلدرچين ژاپني , توابع رشد , گمپرتز
چكيده فارسي :
بخش قابل توجهي از عملكرد رشد در پرندگان نتيجه اثرات تركيبي ژنها است كه تغييرات آنها نيازمند طراحي يك سيستم مطلوب جفتگيري جهت استفاده از توانايي تركيبي عام و خاص ژنها است. هدف از مطالعه حاضر بررسي الگوهاي رشد تركيبي چهار سويه مختلف بلدرچين ژاپني در يك سيستم تلاقي دي آلل جزئي بود. براي اين منظور، چهار سويه خالدار ايتاليايي (A)، تكسدو (B)، وحشي (C) و اي ام تگزاس (D) در يك طرح تلاقي ديآلل كراس جزئي جهت توليد تركيبهاي ژني مختلف در طي چهار نسل استفاده شد. چهار تابع گمپرتز، ريچارد، لجستيك و ويبول براي ركوردهاي وزني تركيبات مختلف برازش شدند مناسبترين تابع براي هر تركيب توسط معيارهاي نكويي برازش انتخاب گرديد. سپس فراسنجه هاي تابع و الگوهاي رشد حاصل از مناسبترين تابع بين تركيبها مورد مقايسه قرار گرفت. نتايج معيارهاي برازش نكويي نشان داد كه تابع گمپرتز مناسبترين تابع براي تركيبهاي دوتايي AB، BA، CD و DC و تركيبهاي برگشتي ABCD-DCBA، DCBA-ABCD و تابع ويبول مناسب ترين تابع براي تركيب هاي چهارتايي ABCD و DCBA جهت توصيف رشد بودند. سال و ماه جوجه درآوري بر تمامي الگوهاي رشد اثر معني دار داشتند. همچنين، اثر تركيبهاي مختلف ژني بر وزن ابتدايي، وزن نهايي، سن و وزن در نقطه عطف و وزن يكروزگي معنيدار بود (05/0>p). اثر جنس پرنده بهجز در وزن نهايي 45 روزگي در ساير فراسنجه‌هاي منحني معني دار نبود (05/0p>). تركيب DC بالاترين وزن ابتدايي و نهايي، سن و وزن در نقطه عطف را نسبت به ساير تركيبها داشت. تركيب هاي چهارتايي به خصوص تركيب DCBA بالاترين وزن نهايي، وزن 45 روزگي و نرخ رشد 45 روزگي، اما پايين ترين نرخ بلوغ را داشت. سن و وزن در نقطه عطف تركيب DCBAدر بين ساير تركيب ها در حد متوسط بود و عملكرد بهتري نسبت به ساير آميخته ها داشت كه مي تواند به دليل بيشترين مقدار هتروزيس در اين تركيب باشد.
چكيده لاتين :
The main part of growth performance in birds is as a result of gene combination effects, which their changes require an optimal mating system in order to use general and specific gene combination ability. The purpose of the present study was to evaluate the growth patterns of four strains combination Japanese quail in a partial di-allele cross. For this purpose, four strains of Italian Speckled (A), Tuxedo (B), Pharaoh (C), A&M Texas (D) were used in a partial di-allele cross design to produce different gene combinations during four generations. Four functions including Gomperts, Richards, Logistic and Weibull were fitted for body weights records of different combinations. The best function for each combination was selected by goodness of fit criteria’s. Then, function parameters and growth patterns of the best function were compared between combinations. The results of goodness of fit criteria’s showed that the Gompertz function was the best one for binary combinations of AB, BA, CD, DC and reciprocal combination of ABCD-DCBA, DCBA-ABCD, while Weibul function was found to be the best function for quadrille combinations of ABCD, DCBA for describing growth curve. The effects of year and month of hatching on all growth patterns were significant (P<0.05). Also, the combination effect on initial weight, final weight, age and weight at inflection point and, one-day weight was significant (P<0.05). The effect of sex on curve growth parameters was not significant (P>0.05) except for 45-days weight. The DC combination had the highest initial and final weight, age and weight at inflection point compared to other combinations. The quadrille combinations, especially DCBA had the highest final weight, 45-days weight and, 45-days growth rate, but the lowest puberty index. Also, age and weight at inflection point in DCBA combination were at moderate level among combinations and showed better performance compared to other crosses indicating of the most heterosis in this combination.
