رويكرد فرانسه به ايران در دوران ساركوزي : رقابت و ستيز

France’s approach to Iran under Sarkozy : competition and aggression

روابط ايران و فرانسه در سه دهۀ اخير، فراز و نشيب‌هاي فراواني را پشت سر گذاشته است. با وجود اين، در چند سال گذشته و به‌ويژه در دوران رياست جمهوري ساركوزي، روابط دو كشور به سرديِ بي‌سابقه‌اي گراييده است. به نظر مي‌رسد تحولات اخير در منطقه و پرونده هسته‌اي ايران، همراه با تغييراتي كه در رويكرد فرانسه نسبت به ايران شكل گرفت، از جمله دلايل اين امر باشد. مقالۀ حاضر در پي پاسخ به اين پرسش است كه چرا فرانسه در دوران ساركوزي مواضع بسيار تندي عليه ايران اتخاذ كرد. نگارنده با نيم‌نگاهي به نظريه‌هاي نئورئاليستي كه بر ضرورت جلوگيري از ظهور هژمون‌هاي منطقه‌اي تأكيد دارد، معتقد است نگراني فرانسه از افزايش قدرت ايران در منطقه، اصطكاك منافع دو كشور در سطح منطقه‌اي، همچنين تلاش ايران براي دستيابي به فناوري هسته‌اي مهم‌ترين علل رويكرد ستيزه‌آميز فرانسه به ايران بوده است.

Iran-France relations have gone through many ups and downs in the last three decades. Yet, during the last few years and especially during the presidency of Sarkozy, an unforeseen coldness dominated the relations between the two countries. It seems that recent events in the area and Iran’s Nuclear power profile accompanied by changes taken place especially in France’s approach to Iran. This paper is trying to answer why France adopted such an intense standpoint towards Iran during Sarkozy’s presidency. Considering the Neo-Realistic theories which emphasize on preventing the appearance of regional hegemonies, the writer believes that France’s concerns about Iran’s rising power in the region, the friction of their interests in the regional level and also Iran’s attempt to access nuclear technology which in the meantime increases its power factor, is the most important reasons for France’s aggressive approach towards Iran.