تعيين امتياز كمي آسيب هاي شغلي موجود و عوامل زمينه ساز آنها در بين پرستاران شاغل در بيمارستان هاي آموزشي شهر اراك

Determination of the numerical scores of occupational hazards and their predisposing factors among nurses working in educational hospitals in Arak city

مقدمه: پيامدهاي آسي ب هاي شغلي در پرستاران شامل افزايش غيبت از كار، مراجعه به پزش ك، كاهش ارا ي ه خدمات و افزايش هزين ه هاي اقتصادي مي باشد. در اين راستا هدف از اين مطالعه تعيين ش يوع خطرات شغلي و عوامل زمينه ساز آن در ب ين پرستاران شاغل در بيمارستان هاي آموزشي شهر اراك مي باشد. روش: اين مطالعه يك بررسي توصيفي مي باشد كه با همكاري 102 نفر از پرستاران شاغل با روش نمو نه گيري آسان در بخش هاي داخلي ، جراحي، اورژانس، كودكان و اتاق عمل دو بيمارستان اميركبير و وليعصر (عج ) شهر اراك انجام شد . ابزار پژوهش شامل سه پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك، عوامل زمينه ساز خطرات شغلي و تعيين امتياز عددي انواع آسيب هاي ش غلي موجود در بين پرستاران بود. نتايج با آزمون آماري كاي دو مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: شاخص امتياز كمي آسيب هاي شغلي موجود در بين پرستاران تحت عنوان «خستگي مزمن با امتياز (238)، استرس با امتياز (209)، كمردرد با امتياز (208) و پادرد با امتياز (201)» داراي بيشترين امتياز با آسيب هاي شغلي اظهار شده توسط پرستاران بودند. فراوان ترين عوامل زمينه ساز آسيب هاي شغلي در بعد محيطي «نامناسب بودن وسايل حفاظتي با امتياز (261) و نامناسب بودن ميزان ارامش و سكوت در محيط كار با امتياز (217)»، در بعد مديريتي – اجرايي «كار بيش از يك شيفت و ناكافي بودن تعداد پرستار در بخش با امتياز (261)»، در بعد آموزشي «عدم آگاهي در زمينه چگونگي كاهش استرس ناشي از كار با امتياز (222)» بودند. آزمون آماري كاي دو بين آسيب شغلي «خستگي مزمن» با عوامل زمينه ساز محيطي «نامناسب بودن وسايل حفاظتي از قبيل دستكش و ...» (p≤0/02). مديريتي – اجرايي « كار بيش از يك شيفت » (p≤0/001). و آموزشي « كمبود آگاهي در مورد چگونگي كاهش خستگي ناشي از كار » (p≤0/001) ارتباط معناداري نشان داد. نتيجه گيري: شاخص ترين آسيب شغلي در بين پرستاران مورد بررسي «خستگي مزمن» بود. از طرفي آنها با عوامل زمينه ساز آسيب هاي شغلي متعددي روبه رو بودند. اين در حالي است كه اين سفيدجامگان براي ارايه مؤثر خدمات مراقبتي به جامعه نيازمند سلامت مطلوب جسم و روح مي باشند. بنابراين در راستاي ارتقاي سطح سلامت پرستاران، تشكيل كميته هاي كاهش ريسك بروز آسيب هاي شغلي در تمامي بيمارستان هاي كشور پيشنهاد مي شود.

Introduction: The outcomes of work hazards in nurses include rising the rate of absence, frequent referral to the doctor, decreasing productivity and increasing the financial burden. The purpose of this study was to determine the numerical scores of occupational hazards and their predisposing factors in nurses working in educational hospitals in Arak city. Methods: This was a descriptive study accomplished with 102 employed nurses selected using a convenience sampling method. Data was gathered using a tool consisted of three parts: demographic data, predisposing factors to occupational hazards, and occupational hazards’ score questionnaire. The collected data was analyzed using descriptive and inferential statistics. Results: The numerical scores of occupational hazards in showed the presence of chronic fatigue (238), stress (209), pain in back (208) and foot (201). The most predisposing factors to occupational hazard in the environmental dimension were lack of suitable supportive equipment (261) and calmness and relaxation in the work environment (217). In administration-implementation dimension, the predisposing factor was working more than one shift and nurse shortage in the ward (261). In the educational dimension, lack of enough knowledge about how to reduce work-induced fatigue (222) was the predisposing factor to work hazards. There was a significant correlation (P=0.02) between chronic fatigue and inadequate protective equipment. In addition, there was a significant correlation (P<0.001) between working for more than one shift and Inadequate knowledge about how to reduce work induced fatigue. Conclusion: The most common occupational hazard in the nurses was chronic fatigue. Nurses encounter with many predisposing factors in hospitals. Provision of nursing care to the society depends on nurses’ optimum physical and emotional health. Therefore, in order to promote nurses’ health, the establishment of occupational hazards’ risk reduction committees is recommended.