تاثير اصلاح سبك زندگي از طريق آموزش الكترونيكي بر خود مديريتي بيماران ديابتي

The effect of lifestyle modification through E-learning on self-management of patients with diabetes

مقدمه : خودمديريتي مطلوب در بيماران مبتلا به ديابت مي تواند باعث بهبود كيفيت بيماران مبتلا به ديابت شود. هدف از اين مطالعه تعيين تاثير اصلاح سبك زندگي از طريق آموزش الكترونيكي بر خود مديريتي بيماران ديابتي بود. روش كار: اين مطالعه نيمه تجربي با مشاركت 88 بيمار (46 زن و 42 مرد ) انجام شد كه به دو گروه 42 نفر در گروه مداخله و 46 نفر در گروه كنترل تقسيم شدند. داده هاي پژوهش در كلينيك تخصصي ديابت پژوهشگاه علوم غدد و متابوليك دانشگاه علوم پزشكي تهران جمع آوري شد. نمونه گيري در ابتدا به روش مبتني بر هدف انجام شد و سپس به روش تخصيص تصادفي ساده به دو گروه تقسيم شدند. محتواي آموزشي براساس نيازسنجي انجام شده در 71 پيام كوتاه آموزشي الكترونيكي تنظيم شد كه روزانه دو يا سه نوبت براي شركت كنندگان از طريق تلگرام ارسال مي شد ابزار گردآوري داده ها شامل فرم جمعيت­شناختي، پرسشنامه استاندارد سبك زندگي ارتقاء دهنده سلامت واكر، ابزار استاندارد خودمديريتي ديابت لين بود. تحليل داده ها با آزمون تي تست، تي زوجي و من ويتني با سطح معني داري كمتر از 0.05 انجام شد. يافته ها: قبل از مداخله بين سبك زندگي (P = 0.163) و خودمديريتي (P= 0.275) دو گروه تفاوت معني داري نبود كه نشان از همسان بودن دو گروه است ولي بعد از مداخله اين تفاوت در دو گروه از نظر سبك زندگي (P = 0.002) و خود مديريتي (P = 0.003) به غير از بعد خودپايشي معني دار شد. نتيجه گيري: اصلاح سبك زندگي از طريق آموزش الكترونيكي، خودمديريتي بيماران مبتلا به ديابت را بهبود مي بخشد بنابراين برنامه ريزي براي بيماران مبتلا به ديابت در سطح وسيع تر و ساير بيماران مزمن پيشنهاد مي شود.

Introduction: Achieving optimal self-management in diabetic patients can improve the quality of diabetics. The purpose of this study was to determine the effect of education on lifestyle modification through e-learning on self-management of diabetic patients Method: This quasi-experimental study was performed in 88 patients (46 males and 42 males) who were divided into two groups of 44, intervention and control groups. Sampling was based on purposeful method and then divided into two groups by simple random allocation method. The content of the training was adjusted according to the required measurement in 71 E-learning short message, which were sent two or three times a day via the telegram to the participants. The research tools was a demographic questionnaire, Walker Health Promotion Lifestyle Standard Questionnaire, Diabetes Self-Management Instrument (DSMI).. Kolmogorov-Smirnov, T-test, paired t-test and Mann-Whitney test were used for data analysis with a significant level of 0.05. Results: There was no significant difference between life style (P = 0.163) and diabetes self-management (P= 0.275) before intervention but after intervention this difference was significant between lifestyle (P = 0.002) and self-management (P = 0.003) except for self-efficacy. Conclusion: Lifestyle modification through e-learning improves the self-management of diabetic patients, so planning for patients with diabetes at a wider level and other chronic patients is recommended.