مقايسه روش آموزش حل مسئله و مشاركتي بر يادگيري باليني، اضطراب و رضايت دانشجويان پرستاري دانشگاه علوم پزشكي اراك

Comparison of problem solving and participatory teaching methods on clinical learning, anxiety and satisfaction of nursing students in Arak University of Medical Sciences

مقدمه: با توجه به اهميت ارتقاي آموزش پرستاري، نيازمند استفاده از روش­هايي هستيم كه توانايي ايجاد دانش و مهارت لازم را در دانشجويان داشته باشند. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير سه روش آموزشي حل مسئله، مشاركتي و رايج بر يادگيري باليني، اضطراب و رضايت دانشجويان پرستاري انجام شد. روش كار : اين پژوهش نيمه تجربي در فاصله سال­هاي 1394 تا 1396 در بخش­ هاي ويژه، بيمارستان اميرالمومنين اراك انجام شد. افراد تحت پژوهش تعداد 60 دانشجوي رشته كارشناسي پرستاري بودند كه به روش تصادفي بلوك­بندي شده­ي ثابت انتخاب شدند و به طور تصادفي به سه گروه 20 نفره تقسيم و وارد مطالعه شدند. پس از اجراي پيش­ آزمون دانشجويان گروه كنترل به روش رايج و گروه ­هاي مداخله، يك گروه به روش مشاركتي و گروه ديگر به روش حل مسئله به مدت 9 روز تحت آموزش قرار گرفتند. در پايان كارآموزي از هر سه گروه پس آزمون گرفته شد و پرسشنامه­ هاي (اشپيل برگر و پژوهش­گر ساخته) تكميل شد. در نهايت داده­ ها با نرم افزار spss نسخه 16 آمار توصيفي و استنباطي (آناليزواريانس، كاي اسكوئر، كروسكال واليس، ويلكاكسون، تست دقيق فيشر) آناليز شدند. يافته ها: ميانگين­ هاي نمره يادگيري در سه گروه آموزشي بعد از مداخله با يكديگر اختلاف معنادار آماري داشت (0/0001=p ) به گونه­اي كه بعد از مداخله ميانگين نمره يادگيري در روش حل مسئله و مشاركتي بالاتر از روش معمول بود. درحالي­ كه بين ميانگين رضايت در سه گروه و اضطراب آشكار بعد از مداخله در سه گروه تفاوت آماري معني­ داري مشاهده نشد (p>0.05) اما تفاوت آماري معني­داري بين اضطراب نهان در سه گروه وجود داشت. نتيجه­ گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه دو روش آموزش حل مسئله و مشاركتي باعث ارتقاء مهارت­هاي باليني و كاهش اضطراب دانشجويان شده است؛ لذا پيشنهاد مي­شود جهت ارتقاء يادگيري باليني دانشجويان از اين دو روش در آموزش باليني نيز استفاده شود.

Introduction: Regarding the importance of nursing education promotion, there is a need to use methods that have the ability to create knowledge and skills in students. This study aimed to assess the effect of education (problem base learning, cooperative training and routine approach to clinical education) on critical care nursing students' clinical learning, anxiety and satisfaction. Methods: This quasi-experimental study performed in the intensive care unit (ICU) of Amir Al Moemenin hospital in Arak, Iran, during 2015-2017. The subjects were 60 nursing students who were selected via Fixed blocked randomization method and randomly were allocated into three groups (60 subjects). After the administration of pretest, students in control group were educated using common method; in one of the experimental groups, the cooperative learning and for other experimental group, problem- based learning was used for 9 days. Then, the three groups completed the questionnaires at the end of education again. Finally, data were analyzed using SPSS version 16 (analysis of variance, Chi-square, Kruskal-Wallis, Wilcoxon, Fisher). Results: The mean total score of the learning was significantly difference among three groups after the intervention. after intervention, the mean of learning was in problem based solving and collaborative learning higher than usual method. There was no significant difference between means of satisfaction and anxiety in three teaching methods. Conclusion: It seems that two methods of problem-based learning and cooperative training enhanced clinical skills of students. Therefore, it is recommended to use these two methods to enhance students’ clinical learning.