ارﺗﻘﺎي ﺑﻬﺮهوري ﻣﺼﺮف آب در ﻣﺤﺼﻮل ﮔﻨﺪم زﻣﺴﺘﺎﻧﻪ ﺗﺤﺖ ﺳﻨﺎرﯾﻮﻫﺎي آﺑﯿﺎري ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺪل Aquacrop ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮردي ﻣﺸﻬﺪ

آب ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﺪودﮐﻨﻨﺪه ﺑﺮاي ﺗﻮﺳﻌﻪ ﮐﺸﺎورزي در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺧﺸﮏ و ﻧﯿﻤﻪﺧﺸﮏ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﺷﻮد. در ﮐﺸﻮرﻣﺎن، ﻋـﻼوه ﺑـﺮ ﮐﻤﺒـﻮد آب ﮐـﻪ ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ را ﺑﺮاي ﺗﻮﺳﻌﻪ ﮐﺸﺎورزي در ﭘﯽ داﺷﺘﻪ، ﻋﺪم اﺳﺘﻔﺎده ﺑﻬﯿﻨﻪ از آبﻫﺎي اﺳﺘﺤﺼﺎﻟﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ ﻣﺤﺼﻮل ﮐﻤﺘﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﯾـﺪ . ﻟـﺬ ا ﺑـ ﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺳﻬﻢ ﻋﻈﯿﻢ ﻣﺼﺮف آب در ﺑﺨﺶ ﮐﺸﺎورزي و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﻮدن ﺑﻬﺮهوري آب، اﻧﺘﺨﺎب و ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﯿﺮي راﻫﮑﺎرﻫﺎﯾﯽ در زﻣﯿﻨﻪي ﺑﻬﺒﻮد روشﻫﺎي آﺑﯿﺎري و ﺑﻬﯿﻨﻪﺳﺎزي ﻣﺼﺮف آب در ﮔﯿﺎﻫﺎن، ﺿﺮوري ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ. در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ آﺑﯿﺎري ﺑﺮاي ﮔﯿﺎه ﮔﻨﺪم ﺗﻮﺳـﻂ ﻣـﺪل ﺑﻬـﺮه وري آب ﻣﺤﺼﻮل )AquaCrop( در ﻣﺮاﺣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ رﺷﺪ در ﺷﺮاﯾﻂ ﮐﻢ آﺑﯿﺎري و ﺑﯿﺶ آﺑﯿﺎري در ﺷﺮاﯾﻂ اﺳﺘﺮس ﺑﺮرﺳﯽ ﺷـﺪه اﺳـﺖ . ﺑـﺎ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ اﯾﻨﮑـﻪ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي آﺑﯿﺎري در ﻃﻮل دوره رﺷﺪ، ﻫﻤﻮاره ﻋﻤﻖ ﺛﺎﺑﺘﯽ از آب ﺑﻪ ﮔﯿﺎه داده ﻣﯽ ﺷﻮد ﻟﺬا در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺷﺮاﯾﻂ آب ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﮔﯿﺎه در زﻣﺎن ﻫـﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ، ﻋﻤﻖ آب آﺑﯿﺎري ﺗﻐﯿﯿﺮ ﯾﺎﻓﺖ. ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر، دادهﻫﺎي ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﻣﺪل ﺷﺎﻣﻞ اﻃﻼﻋﺎت اﻗﻠﯿﻤﯽ، ﮔﯿﺎﻫﯽ، ﻣﻘﺎدﯾﺮ آﺑﯿﺎري اﻋﻤﺎل ﺷﺪه و دادهﻫﺎي ﺧـﺎك ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮔﻨﺪم ﺑﻪ ﻣﺪل داده ﺷﺪ. ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ دور و ﻋﻤﻖ آﺑﯿﺎري، ﻣﯿﺰان ﺑﻬﺮهوري آب و ﻣﻘﺪار ﮐﻞ ﻣﺎده ﺧﺸﮏ ﮔﻨﺪم ارزﯾﺎﺑﯽ ﺷﺪ. ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻬﯿﻨـﻪ اﻧﺘﺨـﺎب ﺷﺪه ﺑﺮاي ﻣﺤﺼﻮل اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ،در دور 10 روز و ﺑﺎ اﻋﻤﺎل اﻋﻤﺎق ﻣﺘﻔﺎوت آﺑﯿﺎري، ﺑﺎ ﺑﻬﺮه وري 20/19 ﮐﯿﻠﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﻣﺘﺮ ﻣﮑﻌـﺐ ﺑـﻪ دﺳـﺖ آﻣﺪ