رابطه خشونت خانگي با گرايش به رفتارهاي ونداليستي و راهكارهاي پيشگير‌ي از آن

رفتارهاي ويرانگرانه جوانان در جامعه، بخشي از رفتارهاي نابهنجار و پرخاشگرانه‌اي است كه جوانان و نوجوانان بدون هيچ‌گونه بهره مادي مرتكب آن مي‌شوند. چنين رفتارهايي همواره زيان‌هاي بسياري بر پيكره جامعه تحميل مي‌كند. در واقع اين پديده اجتماعي كه خاصيتي فراگير و جهاني دارد، ونداليسم ناميده مي‌شود و با توسعه شهرنشيني در اشكال و ابعاد مختلف گسترش بسيار يافته است. پژوهش حاضر به بررسي رابطه انواع خشونت‌هاي خانوادگي با گرايش به رفتارهاي ونداليستي در ميان جوانان پسر 13 تا 18 ساله شهر مهاباد در سال 93 پرداخته، و جامعه آماري حدود 6000 هزار نفر بود كه با استفاده از فرمول كوكران 356 نفر از جوانان، تصادفي انتخاب شد. تجزيه ‌و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون‌هاي آماري آن از قبيل ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندمتغيره صورت گرفت. جمع‌آوري داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه خودساخته انجام گرفت. نتايج آزمون پيرسون نشان مي‌دهد كه ميان متغير وابسته اين پژوهش (ميزان گرايش به رفتارهاي ونداليستي) و متغيرهاي مستقل (خشونت جسمي، رواني، اقتصادي و اجتماعي) همبستگي هست و اعتبار آن به ترتيب با خشونت خانگي (87 درصد) و با گرايش به رفتارهاي ونداليستي جوانان (83 درصد) رابطه معني‌داري دارد. نتايج تحليل رگرسيون چند متغيره نشان داد كه خشونت فيزيكي و اقتصادي رابطه بيشتر و خشونت رواني و خانوادگي (غفلت) به ترتيب رابطه كمتري با رفتارهاي ‌ونداليستي جوانان دارند.