سنجش رابطه ابعاد پنچ گانه بيگانگي با رضايت از زندگي (مورد مطالعه شهروندان بالغ تهراني)

An evaluation of the quintuple relationship between alienation and life satisfaction (studied adualt Residents of Tehran)

بيگانگي در ابعاد مختلف آن يكي از آسيب هاي اجتماعي است كه عوامل مختلفي در ايجاد و گسترش آن تاثيرگذارند. يكي از متغيرهايي كه مي‌تواند در اين زمينه مورد توجه قرار گيرد رضايت از زندگي است. از اينرو با توجه به اهميت موضوع در اين مقاله به تببين جامعه‌شناختي تاثير رضايت از زندگي در دو بعد فردي و اجتماعي بر ابعاد بيگانگي پرداخته شده است. روش پژوهش پيمايش و تكنيك گردآوري اطلاعات پرسشنامه بوده است. جامعه آماري تحقيق شامل شهروندان بالغ شهر تهران مي‌باشد كه از اين جامعه 384 نفر انتخاب شده‌اند. در اين پژوهش اشكال بيگانگي بر اساس نظريه سيمن در پنج بعد احساس بي‌قدرتي، احساس بي‌هنجاري، احساس بي‌معنايي، احساس انزواي اجتماعي و احساس تنفر از خويشتن بررسي شده است. رضايت از زندگي نيز در دو بعد رضايت از زندگي فردي و رضايت از زندگي اجتماعي مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج تحقيق نشان داد كه در ميان ابعاد بيگانگي، احساس بي‌قدرتي بيشترين ميانگين را در ميان جامعه مطالعاتي به خود اختصاص داده است. رضايت از زندگي با تمامي ابعاد بيگانگي رابطه معني دار و معكوس داشته و بيشترين همبستگي ميان احساس بي‌معنايي و رضايت از زندگي وجود داشته است(57/0-). همچنين در خصوص سطوح رضايت از زندگي، بيشترين همبستگي ميان رضايت از زندگي فردي با احساس بي‌معنايي (55/0-) و بيشترين همبستگي رضايت اجتماعي نيز با احساس بي‌هنجاري(37/0-) نشان داده شده است. در ميان متغيرهاي زمينه‌اي نيز ميان وضعيت فعاليت و رضايت از زندگي رابطه معني‌دار به دست آمد ولي ساير متغيرهاي زمينه‌اي رابطه معني‌دار نداشته اند.

Alienation, in its different aspects, is a social damage with various factors influencing on its emergence and its extensions. Life experience is a potential variable that can be assessed in the context. Thus, it has been attempted, in this paper, to address the sociological impacts of life satisfaction, in both individual and social levels, on aspects of alienation. Method applied for the research is surveying while the questionnaire has been used as the main technique to gather information. The statistical population of the research is consisted of adult citizens of Tehran (n=384). In this study, Seeman’s research has been applied in order to study alienation through its five aspects of powerlessness, normlessness, meaninglessness, social isolation and self-estrangement. Besides, life satisfaction has been studied in two levels of individual and social life satisfaction. According to the results, it established that from various forms of alienation, feeling of powerlessness has claimed the higher average among the studied population. It put an emphasis on a meaningful, inverse correlation between life satisfaction and all aspects of alienation, not least the connection between meaningless and life satisfaction that was higher than others (-0.57). Furthermore, among levels of life satisfaction, meaningless has the highest correlation with individual life satisfaction (-0.55), while normlessness claims higher solidarity with social life satisfaction among others (-0.37). In the field of underlying variables, a meaningful correlation was acquired between activity and life satisfaction. However there appeared no significant connection between other underlying variables and life satisfaction.