جايگاه زن در انديشۀ امام خميني ( ره ) و آثار اجتماعي آن

زن به عنوان مظهر جمال الهي در تفكر امام خميني با مفاهيمي ارزشي چون آزادي، عفت، كرامت، مبدا خيرات، شجاعت و ... پيوند داشته و در تعيين سرنوشت خود و جامعه‌ي خويش بسيار تاثيرگذار است. جايگاه زن در انديشه‌ي حضرت امام نه در مقابل مرد بلكه در كنار او، عهده‌دار مسووليتي شگرف در تمام شوون زندگي فردي، اجتماعي و سياسي است. صرف نظر از دوره‌ي كوتاهي در صدر اسلام كه منزلت حقيقي زن توسط پيامبر اسلام و ائمه‌ي معصومين، عليهم السلام، احيا گرديد، در ساير ادوار تاريخ، زن جايگاه و ارزش واقعي خود را ندارد. يافته هاي اين پژوهش حاكي از اين است كه ديدگاه‌هاي حضرت امام تنها در خصوص حضور زن در اجتماع داراي فراز و فرود بوده به گونه‌اي كه در برهه‌هايي از تاريخ پهلوي حضور زن نامطلوب شمرده شده اما حركت‌هاي انقلابي زنان در سال‌هاي شكل‌گيري نهضت اسلامي و جنگ تحميلي مبارك تلقي مي‌شود. اين نگرش اثر شگرفي بر حضور اجتماعي زنان در بعد از انقلاب ايجاد مي كند. هدف از اين مقاله كيفي كه به شيوه توصيفي انجام گرفته و نحوه ي گردآوري مطالب آن به صورت كتابخانه اي و از مجموع آثار حضرت امام خميني، رحمه الله عليه، است بازشناساندن هويت و منزلت زن مسلمان از ديدگاه بنيان‌گذار كبير انقلاب اسلامي ايران و نتايج عملي آن از حضور زنان در عرصه هاي مختلف اجتماعي است.