شماره ركورد :
1077938
عنوان مقاله :
تاثير مس محلول در آب بر متابوليسم لوچ ماهي بهايي (Turcinoemacheilus bahaii)
عنوان به زبان ديگر :
Effect of water-borne copper on Baha'i loach (Turcinoemacheilus bahaii) metabolism
پديد آورندگان :
مقيمي، مهرناز دانشگاه صنعتي اصفهان - دانشكده منابع طبيعي - گروه شيلات , محبوبي صوفياني، نصرالله دانشگاه صنعتي اصفهان - دانشكده منابع طبيعي - گروه شيلات , ملك پوري، پدرام دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، تهران
تعداد صفحه :
12
از صفحه :
194
تا صفحه :
205
كليدواژه :
مصرف اكسيژن , فلزات سنگين , رسپيرومتر , ظرفيت متابوليكي
چكيده فارسي :
فلزات سنگين مي‌توانند سبب بروز اختلالات پاتوفيزيولوژيكي مختلفي در آبزيان شوند. در اين مطالعه، تاثير غلظت‌هاي مختلف مس بر ميزان متابوليسم لوچ ماهي بهايي (Turcinoemacheilus bahaii) مورد بررسي قرار گرفت. سپس غلظت كشنده (LC50-96h) مس براي گونه مورد نظر براساس پروتكل OECD, 203 تعيين شد. براساس ميزان LC50-96h به دست آمده (mg/l 1/819)، چهل قطعه ماهي با ميانگين وزني g 0/56±1/6 در 5 تيمار جداگانه در معرض مقادير متفاوت مس از جمله تيمار شاهد (فاقد مس)، تيمار مس (mg/l 0/910) به‌مدت 24 ساعت، مس (mg/l 0/455) به‌مدت 7 روز، مس (mg/l 0/182) به‌مدت 14 روز، مس (mg/l 0/091) به‌مدت 30 روز قرار گرفتند. سپس به‌منظور تعيين ميزان متابوليسم، مصرف اكسيژن هر يك از ماهيان با استفاده از رسپيرومتر با جريان متناوب ثبت و ميزان متابولسيم استاندارد (SMR)، متابوليسم بيشينه (MMR) و محدوده هوازي (AS) محاسبه گرديد. نتايج به‌دست آمده نشان داد كه SMR ماهي تحت‌تاثير مس به‌طور معني‌داري (P<0.05) كاهش مي‌يابد. كمترين SMR مربوط به تيمار 30 روزه مس (mgO2/kg/h 14/86±43/9) بود كه به ميزان 70/30 درصد نسبت به گروه كنترل (mgO2/kg/h 12/73±148/1) كاهش داشت. اگرچه ميزان متابوليسم بيشينه در تمامي تيمارهاي مس اختلاف معني‌داري را با گروه شاهد نشان نداد اما محدوده هوازي تنها در تيمار مس 14 روزه نسبت به تيمار شاهد به‌طور معني‌داري (P<0.05) افزايش يافت. با توجه به نتايج به‌دست آمده به‌نظر مي‌رسد كه مس منجر به تغييرات متابوليكي در لوچ‌ ماهي مي‌شود كه اين امر به نوبه خود سبب تغيير در تامين بودجه انرژي براي فعاليت‌هاي حياتي جاندار مانند رشد، تغذيه و حتي توليد مثل مي‌شود
چكيده لاتين :
Heavy metals can produce various pathophysiological effects in aquatic animals. In this study, the effect of different water-borne copper concentrations on bahaii loach (Turcinoemacheilus bahaii) metabolism was investigated. Lethal concentration (LC50- 96h) of copper was determined for this species according to OECD, 203 protocols. Based on LC50-96h (1.189 mg/l), 40 fish (1.6±0.56 g) were divided into five different groups, including control and different concentrations of copper (24h, 0.910 mg/l), (7d, 0.455 mg/l), (14d, 0.182 mg/L) and (30d, 0.091 mg/l). Then, by using intermittent- flow respirometer, the oxygen consumption of each individual fish was recorded to calculate standard metabolic rate (SMR), maximum metabolic rate (MMR) and aerobic scope (AS). Results showed significant (P<0.05) reduction in SMR of fish, exposed to copper. The minimum SMR was obtained following 30days exposure to copper (43.90 ± 14.86 mgO2/kg/h), which was reduced by about 70%, as compared to control group (148.10 ± 12.73 mgO2/kg/h). Although MMR were remained unchanged following all copper treatments, AS in copper-treated fish (14d) showed a significant increase (P<0.05) in comparison with control group. According to the results, it seems that copper could disrupt fish metabolism and subsequently, changes the energy budget of fish, required for biological activities such as growth, feeding and reproduction.
سال انتشار :
1397
عنوان نشريه :
پژوهشهاي جانوري
فايل PDF :
7664052
عنوان نشريه :
پژوهشهاي جانوري
لينک به اين مدرک :
بازگشت