بررسي اثر مقادير مختلف نيتروژن و pHبر توليد بيومس، محتواي ليپيد و تركيب اسيد چرب در اسپيرولينا ماژور

امروزه بيوديزل به دليل مزيت‌هاي محيطي و پتانسيل تجديد پذيري‌شان، به‌عنوان يك سوخت مفيد در دنيا مورد توجه قرار گرفته است. در اين رابطه، ريز جلبك‌ها (سيانوباكتريها) به دليل تركيبات ليپيدي خود، به‌عنوان منابع مناسبي جهت توليد بيوديزل معرفي‌شده‌اند. هدف از اين مطالعه، بررسي پتانسيل يك گونه از ريز جلبك‌ها به نام اسپيرولينا ماژور به‌عنوان يك توليدكننده مناسب مواد خام بيوديزل مي‌باشد. در اين تحقيق، نمونه‌ها بعد از مرحله خالص‌سازي، در محيط كشت Zarrouk با دماي ◦C30، نور دائمي و 7 pH=نگهداري شدند. سپس تحت تأثير مقادير مختلف دو فاكتور محيطي نيتروژن (g/L5/1-25/0 (NaNO3= و pH (5 تا 8) تيمار شدند. نتايج نشان داد كه ميزان رشد و توليد تركيبات مختلف به‌وسيله اسپيرولينا ماژور، با مقادير دو فاكتور محيطي ارتباط دارند. غلظت پايين نيتروژن ( g/L25/0) و 5/7 pH= به‌عنوان بهترين شرايط براي افزايش ميزان نرخ رشد، فتوسنتز، توليد اسيدهاي چرب و ساير پارامترهاي فيزيولوژيك ازجمله فيكوبيلي‌پروتئين‌ها و كلروفيل در نظر گرفته شدند (به استثناء كارتنوئيدها كه به غلظت بالايي از نيتروژن نياز دارند). به‌علاوه، آناليز ليپيدها نشان داد كه 80% اسيدهاي چرب از نوع اشباع و غيراشباع با يك پيوند دوگانه بودند. همچنين پالميتيك اسيد و اولئيك اسيد مهم‌ترين اسيدهاي چرب جداسازي شده مي‌باشند؛ بنابراين اسپيرولينا ماژور به دليل توليد بالاترين و بهترين محتواي ليپيدي مي‌تواند به‌عنوان يك كانديد مناسب براي سوخت بيوديزل معرفي گردد.