عنوان مقاله :
بررسي تغييرات بافتي آبشش ماهي شانك زردباله (Acanthopagrus latus) در مواجهه كوتاه مدت با سطوح مختلف شوري
عنوان به زبان ديگر :
Effect of short-term exposure with different salinity levels on the gill histology in Yellowfin Seabream (Acanthopagrus latus)
پديد آورندگان :
فرشاديان، رضا دانشگاه علوم و فنون دريايي - دانشكده منابع طبيعي دريا - گروه شيلات، خرمشهر , پرويز سلاطي، امير دانشگاه علوم و فنون دريايي - دانشكده منابع طبيعي دريا - گروه شيلات، خرمشهر , كيوان شكوه، سعيد دانشگاه علوم و فنون دريايي - دانشكده منابع طبيعي دريا - گروه شيلات، خرمشهر , پاشا زانوسي، حسين دانشگاه علوم و فنون دريايي - دانشكده علوم دريايي - گروه فيزيك دريا، خرمشهر , نگين تاجي، احمد دانشگاه علوم و فنون دريايي - دانشكده علوم دريايي - گروه زيست شناسي دريا، خرمشهر
كليدواژه :
بافت شناسي , تنظيم اسمزي , آبشش , Acanthopagrus latus
چكيده فارسي :
يكصد و هشت قطعه ماهي شانك زرد باله با محدوده وزني 20±100 گرم، پس از گذراندن 14 روز در محيط با شوري 20 قسمت در هزار واحد به منظور سازگاري با شرايط آزمايشگاهي، به طور ناگهاني به شوري هاي 5، 12 و 34 قسمت منتقل و به مدت 7 روز در محيط جديد نگهداري شدند. نمونهبرداري از آبشش در زمانهاي صفر، 24، 48 ساعت و 7 روز، پس از آسانكشي ماهي صورت گرفت. آبشش نمونههاي زمان صفر داراي ساختاري كاملا طبيعي بوده و تغييري در وضعيت و آرايش اجزاي آبشش ديده نميشد. قرار گرفتن ماهي شانك زرد باله در شوريهاي تغيير يافته با افزايش اندازه سلولهاي كلرايد همراه بود، اما پس از يك هفته در شوريهاي 12 و 34 قسمت در هزار واحد كاهش اندازه سلولهاي كلرايد ثبت شد. تغييرات متعددي شامل هيپرتروفي و هيپرپلازي اپيتليوم آبشش، برآمدگي و جدا شدن اپيتليوم آبششي، هيپرتروفي سلولهاي كلرايد، تغيير اندازه سلولهاي كلرايد، چسبندگي تيغهها و آنوريسم در تمام گروه ها ثبت گرديد. نتايج اين مطالعه نشان داد كه عليرغم توانايي سازگاري شانك زرد باله با شوريهاي مختلفي محيطي، تغييرات متعدد بافتي در آبشش اين ماهي براي سازگاري با اين مقادير شوري ديده ميشود.
چكيده لاتين :
One hundred and eight yellowfin seabream, Acanthopagrus latus with approximate
weight 110±20g, adapted to salinity 20 ppt for 14 days, then challenged suddenly to
salinity levels of 5 ppt, 12 ppt, 34 ppt and kept in these treatments for 7 days. Gill
samples were taken at 0, 24, 48 hours and 7 days after transferring the fishes. According
to the results, at the treatment 0, the structure of gill was preserved normally and no
changes were observed in the distribution of gill elements. However, the area of
chloride cells increased in all groups after salinity challenge, but after one week at 12
and 34 ppt salinity levels, the average area of chloride cells were decreased. On the
other hand, the gill microscopic structure was found to be normal and no significant
changes were recorded in the arrangement of gill components. The size of chloride cells
increased in fish samples kept in the changed salinities, but decreased in 12 and 34 ppt
treatments passing one week. Some changes including hypertrophy and hyperplasia of
gill epithelium, displacement and disarticulation of the gill epithelium, hypertrophy of
chloride cells, changes in the average area of chloride cells, adhered gill lamella and
aneurysm events were observed in all groups. In spite of the proven compatibilities of
A. latus for adaptation to different salinity levels, these findings suggest that some
structural changes occur in the gills as a result of maintaining such adaptations.
عنوان نشريه :
پژوهشهاي جانوري
عنوان نشريه :
پژوهشهاي جانوري