برآورد تبخير تعرق پتانسيل از روش موازنه انرژي در مقايسه با روش تشتك تبخير و فائو پنمن - مونتيث

هدف از اين تحقيق تعيين تبخير- تعرق پتانسيل (ETo) با استفاده از روش هاي موازنه انرژي و تشت تبخير در مقايسه با روش فائو پنمن مونتيث بود. منطقه مورد مطالعه در استان آذربايجان غربي و در فاصله 37 كيلومتري شمال اروميه واقع گرديده است. در اين تحقيق از داده هاي ايستگاه هواشناسي سينوپتيك كهريز مربوط به يك دوره زماني 7 ماهه از ماه آوريل تا اكتبر طي سال هاي 2006 الي 2008 ميلادي استفاده گرديد. بعد از تجزيه و تحليل داده ها ميزان تبخير- تعرق پتانسيل به هر سه روش، به صورت روزانه و ماهانه تعيين گرديد. نتايج نشان داد ميزان برآورد ETo در روش موازنه انرژي دقيق تر از روش تشت تبخير مي باشد. حداكثر و حداقل ميانگين سه ساله ETo در روش موازنه انرژي (محاسبه شده با ضريب بازتابش، 25%=α) به ترتيب 5/8 و 7/2 ميلي متر بر روز به دست آمد. اين مقادير در روش تشت تبخير به ترتيب 5/6 و 9/0 و در روش فائو پنمن مونتيث 3/11 و 9/2 ميلي متر بر روز محاسبه گرديد. در روش موازنه انرژي مقادير ميانگين سه ساله نسبت باون (β) و تشعشع خالص خورشيدي به ترتيب بين 4134/0- تا 2443/0- و 7/1 تا 4/8 ميلي متر بر روز به دست آمد. در روش تشت تبخير مقدار ضريب تشت بين 45/0 تا 82/0 محاسبه شد.