كارايي جاذب هاي ارزان قيمت در حذف رنگزاي سافرانين از آب و محيط كشت

The Efficiency of Cheap Adsorbents in the Removal of Safranin Dye from Aqueous and Culture Medium

امكان آلودگي آب‌هاي سطحي به رنگ سافرانين و در نتيجه مصرف آن توسط دام‌هاي نشخواركننده اجتناب‌ناپذير مي‌باشد، از اين‌رو اثر سافرانين به‌عنوان يك آلايندة آبي همراه با جاذب‌هاي ارزان‌قيمت بر فعاليت‌هاي تخميري ميكروارگانيسم‌هاي شكمبه در محيط كشت، بررسي شد. سافرانين (صفر، 5 و ppm 10( همراه با بنتونيت‌سديم فرآوري شده (بنتوفيد) و خاكستر پوست خربزه (صفر، 4 و mg 8) در يك محيط كشت در قالب طرح فاكتوريل 3×2×3 استفاده شد. همچنين اثر اين جاذب‌ها در حذف سافرانين اضافه شده به آب در زمان‌هاي 3 و h 24 انكوباسيون بررسي شدند. بيشترين ميزان حذف سافرانين از آب (در غلظت ppm 5) براي بنتونيت‌سديم و خاكستر پوست خربزه به‌ترتيب برابر با 90 و %80 در زمان h 24 انكوباسيون تعيين شد. با افزايش غلظت رنگ از 5 به ppm 10، كارايي هر دو جاذب در جذب رنگ كاهش يافت. با افزايش سافرانين از صفر به ppm 10 در محيط كشت، پتانسيل توليد گاز، توليد تجمعي گاز در زمان‌هاي 12، 24 و h 48 انكوباسيون، ME، SCFA، NEl، توليد پروتئين ميكروبي و OMD در مقايسه با تيمار شاهد كاهش معني‌داري نشان داد. پتانسيل توليد گاز نيز با افزايش غلظت هر دو جاذب از صفر به چهار درصد، كاهش معني‌داري نشان داد. مقادير TVFA و NH3-N محيط كشت نيز با افزايش سافرانين از صفر به ppm 5، كاهش معني‌داري نسبت به تيمار شاهد نشان داد. در مجموع هر دو جاذب، قادر به حذف كارآمد سافرانين از محيط آب بودند، ولي به‌نظر مي‌رسد كارايي بنتونيت‌سديم در حذف رنگ بيشتر از خاكستر باشد.

The possibility of contamination of surface waters by the safranin dye and its consumption by ruminants is inevitable subsequently; hence the effect of using safranin as a water pollutant with low-cost absorbents on fermentation activities of ruminal microorganisms was investigated in a culture medium. Safranin, at three levels (0, 5 and 10 ppm) with processed sodium bentonite (SB) and ash prepared from Cucumis Melo L. skin, each at three levels (0 and 4 and 8 mg) were used with a factorial experiment 3×2×3 in a laboratory medium. Removal effect of safranin in water was also investigated at 3 and 24 h incubation. The maximum removal rate of safranin from water (5 ppm) for SB and melon peel ash was determined 90 and 80%, respectively at 24 h incubation. Removal percentage of safranin by two adsorbents, decreased when safranin increased from 5 to 10 ppm. In response to increasing the safranin levels from 0 to 10 ppm in the culture medium, potential gas production, and cumulative gas production after 12, 24 and 48 h incubation, ME, SCFA, NEl, MPY, and OMD decreased significantly compared to the control group. The gas production potential decreased when levels of both adsorbents increased from 2 to 4%. The amounts of TVFA and ammonia nitrogen in the culture media decreased when safranin concentration increased from 0 to 5 ppm. Generally, both adsorbents were able to remove safranin from the water, efficiency. The SB also appears to be more effective in eliminating of safranin rather than ash.