امكان سكولاريسم اسلامي؟ نقد كتاب سكولاريسم اسلامي: نقدي بر ديدگاه روشن‌فكران مسلمان

Paradox of Islamic Secularism: Review of the Book Islamic Secularism: A Critique on Muslim Intellectuals

گرچه بعد از دوره مشروطه حال‌ و هواي مدرنيزاسيون غربي، از جمله سكولاريسم در ايران دميدن گرفت، تا پيش از وقوع انقلاب اسلامي كم‌تر مسئلة اصلي روشن‌فكران در تمام ابعاد آن بود. اين در حالي است كه با تأسيس حكومت ديني عموم روشن‌فكران و صاحب‌نظران به‌تصريح يا به‌ تلويح و اشاره مفهوم سكولاريسم و ملزمات آن را در جامعة ديني ايران مورد پرسش و چالش قرار دادند. تاآن‌جاكه برخي روشن‌فكران با نظريه‌پردازيِ براي پيوند جمهوري اسلامي با عقلانيت عرفي و مدرن امكان «سكولاريسم اسلامي» را مفهوم‌سازي كردند. منصور ميراحمدي با نگارش كتاب سكولاريسم اسلامي: نقدي بر ديدگاه روشن‌فكران مسلمان به آن مي‌انديشد كه سعي ايشان براي پيوند انديشة سياسي اسلامي و سكولاريسم را ناتوان، ناقص، و ناهم‌ساز با جريان كلي و اصلي جهان اسلام در حوزة نظر و عمل معرفي كند. در اين مقاله بعد از معرفي ساختار و سازمان كتاب ايرادهاي شكلي و محتوايي آن مطرح شده است.

Historically, after the movement of constitutionalism (Mashrouteh), secularism got engaged with Iran, but it was notattended as a problematic concern for the Iranian intellectuals. When Islamic Republic of Iran was established, everything changed and it turned into the focal point. So, many questions regarding theocracy, secularism, humanism, happiness of mankind, and political Islam started to occupy the minds of many individuals. Of these concerns, some intellectuals tried to conceptualize Islamic Secularism." Mansour Mirahmadi wrote "Islamic Secularism: A Critique on Muslim Intellectuals" trying to show incapability and incompleteness of their design and its inconsistency with logic of Islam theories and practices. Reviewing the book structurally and qualitatively, we mentioned its formal and conceptual problems.