بررسي و تبيين حيث الهياتي موسيقي در پرتو حكمت متعاليه

Theological Explanation of Music in Light of Transcendental Wisdom

مسئله موسيقي همواره يكي از بحث برانگيزترين مسائل به شمار مي رفته است. اين مسئله كه موسيقي چگونه فهم شده، همواره يكي از سوالات اساسي براي انديشمندان بوده است. اين پژوهش كه در چارچوب نگرشي الهياتي به موضوع تنظيم شده، درصدد است با استفاده از قواعد فلسفي حكمت متعاليه نظير مقارنه انسان و جهان و نيز تحليل مسئله نفس، نگرشي نوين به ابعاد گوناگون اين موسيقي داشته باشد. در واقع، هدف از طرح اين مقاله كه با روش تاويل انجام گرفته، پاسخ به اين مسئله است كه موسيقي چگونه فهم و ادراك مي شود. برآيند اين پژوهش نه تنها به امكان تاسيس مباني حكمي ـ فلسفي در پرتو حكمت متعاليه براي موسيقي مي انجامد، بلكه از آنجايي كه اين تحليل در پرتو بستري معرفتي انجام مي پذيرد، نوعي تقدس براي موسيقي قائل شده و آن را از جرگه علوم وسطي خارج و به علوم اعلي و الهيات پيوند مي زند. علاوه بر آن، در اين تحليل موسيقي هم از حيث آنتولوژيك و هم از حيث هارموني در تناظر جدي با مباني فلسفي ـ عرفاني حكمت متعاليه قرار مي گيرد.

The issue of music has always been controversial. The fact that what is understood by music has been always a fundamental question for scholars. This research, which is based on a theological approach, seeks a new insight into the different dimensions of music by using the philosophical rules of transcendental wisdom, such as unity of human beings and the world, and the analysis of the problem of the soul. In fact, the purpose of this article, which is based on a hermeneutical method, is to answer to the question of how music is understood and perceived. The outcome of this study not only allows for the establishment of philosophical foundations in light of transcendental wisdom for music, but because this analysis is carried out in light of epistemic acceptance, it provides music with a kind of sacredness and gives it a theological aspect. In addition, the music is regarded ontologically and harmoniously equal with the philosophical-mystical foundations of transcendental wisdom.