ساخت، طراحي و برازش مدل و ارائة سنجه‌اي براي سنجش سرماية فرهنگي

مفهوم سرماية فرهنگي ازجمله مفاهيم مهم، پركاربرد، چندوجهي در جامعه‌شناسي و نظرية فرهنگي است. به دليل همين خصائص مفهومي، اين مقوله در مرحلة عملياتي سازي، ساخت سنجه و طراحي گويه و مدل جامع سرماية فرهنگي اقتضائات نظري، روشي و منطقي را مي‌طلبد كه برخي از مطالعات پيشين داخلي اهتمام كمي بدان داشته‌اند. با تأكيد بر اهميت اين مفهوم و مرور و نقد مطالعات پيشين داخلي پيرامون سرمايه فرهنگي، در اين مطالعه تلاش شده است تا با استناد به سنت نظري پي‌ير بورديو و در سنت جامعه‌شناسي فرهنگي، پس از تفكيك رويكردهاي مهم در بسط نظري سرماية فرهنگي و اشاره به كاستي‌هاي مطالعات پيشين داخلي از حيث تعريف، انتخاب مؤلفه‌ها و عملياتي سازي، مدلي جامع براي اين مفهوم چندبعدي طراحي كرده و سپس با به‌كارگيري روش‌هاي پيشرفتة آماري و مدل‌سازي اعتبار آن را سنجيده و به‌نوعي مدل را هنجاريابي نماييم. يافته‌هاي اين پژوهش، حاكي از نيكويي برازش شاخص سرماية فرهنگي با استفاده از معيارهاي چهارگانه اعتبار و قابليت اعتماد مورد تأكيد نظريه‌پردازان روش حداقل مربعات جزئي در چارچوب نرم‌افزار Smart Pls است. اين مطالعه آزمون شده خود را مطابق با معرفت فرهنگي جامعة موردمطالعه براي سنجش اين مفهوم، ارائه داده است.