بررسي ويژگي‌هاي روانسنجي يك مقياس كوتاه و بومي سالمندآزاري در گروهي از سالمندان استان البرز

هدف پژوهش حاضر ساختن يك مقياس بومي و كوتاه سالمندآزاري و بررسي كردن ويژگي‌هاي روان‌سنجي آن در گروهي از سالمندان استان البرز بود. در مرحلۀ اول پژوهشگران با بهره­گيري از پيشينة پژوهش روان‌شناسي و روان‌پزشكي ملاك‌هاي شاخص سوء رفتار با سالمند را استخراج كردند. در مرحلۀ دوم ويژگي‌هاي روان‌سنجي پرسش­نامه با استفاده از روايي سازه و همساني دروني بر روي گروهي از سالمندان بررسي شد. جامعۀ آماري سالمندان ساكن استان البرز در سال 1396 بودند. با روش نمونه­ گيري دردسترس 400 نفر (186 نفر مرد و 214 نفر زن) انتخاب شدند. براساس نتايج تحليل عاملي اكتشافي، از ميان خرانة 41 گويه‌اي 23 گويه باقي ماند كه با روش تحليل عاملي تأييدي ارزيابي شد. درنهايت 3 عامل آزار هيجاني و كلامي (14 گويه)، غفلت (6 گويه) و آزار مالي (3 گويه) براي مقياس سالمندآزاري ـ فرم كوتاه تعيين شد. محاسبۀ ضريب آلفاي كرونباخ (84 /0) و بازآزمايي (96 /0) مؤيد همساني دروني مناسب پرسش­نامه بود. يافته‌ها بيانگر آن است كه پرسش نامۀ سالمندآزاري ـ فرم كوتاه ابزاري پايا جهت بررسي سوء رفتار نسبت به سالمندان در جامعۀ ايراني است.