كليدواژه :
خطر پذيري , اروميه و زلزله , ايدريسي , تحليل سلسله مراتبي - فازي , خطرپذيري لرزه‌اي
چكيده فارسي :
ضرورت كاهش خطرپذيري شهر در برابر زلزله، يكي از اهداف اصلي برنامه ريزي كالبدي و برنامه ريزي شهري محسوب مي گردد. كاهش خطرپذيري شهرها در برابر زلزله زماني رخ خواهد داد كه اصول مديريت بحران؛ و به تبع آن پدافند غير عامل در همه سطوح برنامه ريزي (از آمايش سرزمين تا معماري)، مد نظر قرار گيرد. با اين حال سطح مياني يعني برنامه ريزي در مقياس شهر و منطقه (شهرسازي) نقش كليدي در كاهش خطرپذيري شهر اروميه در برابر زلزله دارد. هدف اين تحقيق شناسايي نقاط خطرپذير شهر اروميه در برابر زلزله است. روش: براي رسيدن به اين هدف ابتدا از ميان عوامل مختلف موثر بر ميزان خطرپذيري، تعداد 12 شاخص شامل مساحت قطعات، قدمت سازه، مقاومت سازه، تراكم واحد مسكوني، تراكم خانوار در واحد مسكوني، تراكم جمعيتي، فاصله از فضاي سبز، فاصله از تاسيسات خطرناك، فاصله از دسترسي درجه 1، تعداد طبقات، فاصله از مراكز درماني و آتش نشاني انتخاب شد. جهت اجراي تحليل هاي كمي، شاخص ها وارد نرم افزار سيستم اطلاعات جغرافيايي شده سپس با در نظر گرفتن ارتباط بين شاخص ها با هدف پژوهش، نوع تابع فازي مشخص شده و به استانداردسازي لايه ها در نرم افزار ايدريسي اقدام شده است. در انتها نيز با تاثير دادن وزن شاخص ها كه با استفاده از روش فرآيند تحليل سلسله مراتبي در نرم افزار اكسپرت چويس به دست آمده، به همپوشاني لايه ها در نرم افزار سيستم اطلاعات جغرافيايي اقدام شده است.يافته ها: بيشترين ضريب اهميت به دست آمده مربوط به شاخص تعداد طبقات و كمترين آن مربوط به شاخص خانوار در واحد مسكوني است.نتايج: نتايج حاصله بيانگر آن است كه ميزان خطرپذيري در بخش شمال، شمال شرقي، شرقي و جنوبي اروميه نسبت به ساير بخش هاي اروميه كمتر است. از طرفي ميزان خطرپذيري در بخش مركزي شهر در حالت مياني قرار دارد و بخش هاي جنوب شرقي، غربي، شمال غربي و تا حدودي جنوب غربي بيانگر پتانسيل بالاي خطرپذيري است.
چكيده لاتين :
Background and objective: The necessity of decreasing the risks in cities against earthquake consider as one of the main objectives
in physical and urban planning. Decreasing the risk in cities against the earthquake will happen when the principles of
crisis management and consequently passive defense planning are considered at all levels of planning (from spatial planning to
architecture). However, the intermediate level, it means urban planning plays a key role in decreasing the risk of Urmia Against
the earthquake. The objective of this study is to identify the risk zones in Urmia against earthquake.
Method: To achieve this goal, first, among the various factors affecting the risk level, 12 indicators including areas, structure
age, structure resistance, density of residential unit, household density in residential unit, population density, distance from
green space, distance from dangerous facilities, distance from grade one access, number of floors, distance from health centers
and firewalls were choose. To implement quantitative analyzes, the indicators entered the GIS software. Then, considering
the relationship between the indicators and the aim of the study, the type of fuzzy function has been specified and standardization
of the layers has been done in IDRISI software. Finally, by influencing the weight of the indicators, obtained using the
hierarchical analysis process method in Expert Choice software, the overlay of the layers in the GIS software has been done.
Findings: The maximum important coefficient related to the number of floors and the minimum one is related to the household
index in the residential unit.
Results: The results show that the risk level in the northern, northeastern, eastern and southern parts of Urmia is lower than
the other parts of Urumieh. On the other hand, the risk level in the central part of the city is in the middle level, and the southeast,
west, northwest, and somewhat southwest regions represent a high risk potential.
