فناوري معماري در دورۀ نوسنگي بدون سفال (معماري كپرگاه)

با وجود پژوهش‌هاي فراوان باستان‌شناسي دورۀ نوسنگي بدون‌سفال در آسياي غربي مخصوصاً در لوانت، فعاليت‌هاي باستان‌شناسي در زاگرس‌مركزي در اين دوره انگشت‌شمار بوده است. زاگرس‌مركزي يكي از مناطق مهم آسياي غربي است كه نخستين تلاش‌هاي بشر در زمينۀ يكجا‌نشيني، اهلي كردن جانوران و كشت نباتات در اين ناحيه صورت گرفته و سيمره بزرگ‌ترين رود زاگرس‌مركزي است. پروژۀ باستان‌شناسي سيمره براساس بررسي و كاوش‌هاي باستان‌شناسانه حوزۀ سد سيمره بنا شد. داگنجوون نيز از جمله محوطه‌هايي بود كه در طي پروژۀ باستان‌شناسي نجات‌بخشي سد سيمره در سال 1389 ش. مورد كاوش قرار گرفت. در مجموع 70 متر مربع از محوطه مورد كاوش قرار گرفت كه منجر ‌به كشف سه مرحلۀ استقراري شد، هيچ نشاني از وجود ظرف سفالي در اين محوطه يافت نشد و آثار معماري از تمامي مراحل و ترانشه‌ها با كيفيت متفاوت به‌دست آمد. از نكات جالب معماري اين محوطه، الگو‌پذيري از محيط‌زيست زاگرس‌مركزي است و استفاده از مصالح بومي و طبيعي منطقه كه برگرفته از بستر طبيعي منطقه است، كاملاً در معماري اين محوطه نمايان است و اين به‌علت نوع مصالح بومي و دسترسي آسان و سطح فناوري و اطلاعات دربارۀ اين‌گونه مصالح است. اين پژوهش با هدف بنيادي صورت‌گرفته و روش داده‌افزايي آن براساس روش ميداني و كتابخانه‌اي است و در آن ضمن معرفي و توصيف كاملي از معماري اين محوطه، بحثي مستند درخصوص معماري دوره‌هاي A و B نوسنگي بدون‌سفال، ويژگي‌هاي خاص معماري هر دوره و روش ساخت معماري در ناحيۀ لوانت، آناتولي، سوريه و زاگرس‌شمالي (عراق) ارائه داده و به‌دنبال پاسخ‌دادن به پرسش‌هايي هستيم كه با توجه به وضعيت معماري اين محوطه مانند راست‌گوشه بودن و... اين محوطه متعلق به كدام دورۀ از نوسنگي بدون‌سفال است؟ به چه‌علت ديوارها كم‌عرض و نازك هستند؟ چرا تراكم معماري در دو ترانشه تفاوت دارد؟.