مدل سازي دوبعدي مرزهاي تيز (شارپ باندري) داده هاي مگنتوتلوريك به منظور تشخيص ساختارهاي هيدروكربوري منطقه گچساران

Sharp boundary inversion of magnetotelluric data for prospecting of hydrocarbon structures in Gachsaran area.

روش مگنتوتلوريك (MT) يك روش الكترومغناطيسي با چشمه طبيعي مي‌باشد كه_در اكتشاف ساختارهاي زيرسطحي عميق، مثل اكتشاف ساختارهاي حاوي مواد هيدروكربوري استفاده مي‌شود. در اين مطالعه داده‌هاي مگنتوتلوريك يكي از پروفيل-هاي (خط برداشت 8807) منطقه گچساران، جهت تشخيص ساختارهاي زيرسطحي منطقه بررسي شد. پس از پردازش داده‌ها و انجام تصحيح جابه‌جايي ايستا به كمك داده‌هاي TEM، دو الگوريتم مدل‌سازي وارون دوبعدي گراديان مزدوج غيرخطي (هموار) و مرزهاي تيز روي اين داده‌ها صورت گرفت. نتايج مدل‌سازي دوبعدي مرزهاي تيز داده‌هاي اين پروفيل، سازندهاي آغاجاري، ميشان و گچساران و مرز فوقاني سازند آسماري را به خوبي نشان مي‌دهد. همچنين گسل بزرگ پيشاني‌كوهستان در بخش انتهايي اين پروفيل و گسل‌هاي كوچك عمقي و رورانده در سازند ضخيم گچساران به همراه ساختار تاقديس سراب و جعفرآباد نيز در ارتفاع 1500 متري از سطح دريا شناسايي شدند. مقايسه نتايج مدل‌سازي وارون با اطلاعات حفاري‌هاي موجود در طول پروفيل نشان مي‌دهد كه مدل‌سازي داده‌هاي مگنتوتلوريك با روش مرزهاي تيز توانسته سازندهاي اصلي زيرسطحي، گسل‌هاي اصلي و فرعي و همچنين گسل رورانده موجود در سازند گچساران را به‌خوبي مدل نمايد. از اين‌رو اين شيوه وارون‌سازي در مقايسه با روش وارون‌سازي هموار، نتايج مناسب‌تري را براي شناسايي و عمق قرارگيري ساختارهاي زيرسطحي مرتبط با منابع هيدروكربوري فراهم مي‌سازد.