بررسي شيب خط نشت در خاكريز كانالهاي آبياري شبكه آبياري و زهكشي دشت مياناب با استفاده از مدل SEEP/W

Investigation Phreatic Line Slope in Irrigation Channels Embankment of Mianab Irrigation and Drainage Network Using SEEP/W Model

يكي از مشكلات شبكههاي آبياري موجود پديده نشت و تراوش ميباشد. مسئله تراوش آب و كنترل آن در كانالهاي آبياري يكي از مهمترين مسائل در طراحي، ساخت، نگهداري و بهرهبرداري از اينگونه كانالهاست. در اين تحقيق، ميزان و خط آزاد نشت از كانال آبياري و زهكشي مياناب واقع در حوضه كارون با استفاده از مدل رياضي دو بعدي Seep/w شبيهسازي شد. نتايج نشان ميدهد كه زماني كه عمق جريان در كانال اصلي برابر و يا بيشتر از 69 / 1 متر باشد، خط آزاد نشت ديواره پائين دست خاكريز را قطع ميكند و احتمال ايجاد پديده Piping وجود دارد. با افزايش عمق جريان آب در كانال اصلي، شيب خط نشت افزايش مييابد. ضريب هدايت هيدروليكي تاثيري بر خط آزاد نشت ندارد و تنها عاملي كه روي خط آزاد نشت تأثير ميگذارد، رقوم سطح جريان آب در كانال اصلي ميباشد.

One of the problems of existing irrigation networks is seepage phenomena. Seepage problem and its control in irrigation channels is one of the most important issues in the design, construction, maintenance and operation of these channels. In this study, simulated the rate of seepage and phreatic lines in the Mianab irrigation and drainage channels located in the Karun basin using mathematical two dimensional SEEP/W model. Results show that when flow depth in main channel be equal or more than 1.69 meters, the phreatic line intersects the downstream walls of embankment and exist the probability of piping phenomena. By increasing flow depth in main channels, increase phreatic line slop. Hydraulic conductivity coefficient don’t influence on phreatic line and only water surface elevation in main channel influence on phreatic line.