ارزيابي كيفيت زه آب اراضي شاليزاري براي استفاده مجدد در آبياري و تخليه به محيط زيست (مطالعه موردي: واحد عمراني F4 شبكه آبياري و زهكشي سفيد رود)

كم شدن منابع آب شيرين و همچنين كاهش كيفيت آب موجود در بخش كشاورزي، نياز به يافتن منابع جديد جهت استفاده در آبياري را امري ضروري نموده است. در اين خصوص بهره گيري از آب هاي نامتعارف يكي از گزينه هاي پيش رو مي باشد. استفاده مجدد از زه آب اراضي كشاورزي به عنوان يك منبع آب نامتعارف قابل دسترس، يكي از راه كارهاي رفع، كمبود منابع آبي به شمار مي رود. پژوهش حاضر با هدف ارزيابي كيفيت زه آب اراضي شاليزاري شهرستان صومعه صرا واقع در واحد عمراني F4 شبكه آبياري و زهكشي سفيدرود براي استفاده مجدد در آبياري و تخليه به محيط زيست انجام شد. به منظور بررسي زه آب منطقه براي تخليه به آب هاي سطحي و استفاده مجدد در آبياري غلظت پارامترهاي نيترات، ارتوفسفات، آمونيوم، نياز بيولوژيكي اكسيژن، اكسيژن محلول، كل جامدات محلول و اسيديته در نه مقطع در ماه هاي ارديبهشت تا تير سال زراعي 1396 اندازه گيري و با استانداردهاي آژانس حفاظت از محيط زيست، سازمان حفاظت محيط زيست ايران و موسسه استاندارد و تحقيقات صنعتي ايران مقايسه شد. بيش ترين غلظت نيترات، ارتوفسفات، آمونيوم و نياز بيولوژيكي اكسيژن به ترتيب 25/1، 184/0، 91/2 و 89 ميلي گرم بر ليتر در ماه ارديبهشت و كم ترين غلظت اكسيژن محلول و بيش ترين غلظت كل جامدات محلول به ترتيب 6/3 و 289 ميلي گرم بر ليتر در ماه تير مشاهده شد. همچنين بيش ترين مقدار اسيديته 23/8 در ماه ارديبهشت و كم ترين مقدار آن 26/7 در ماه خرداد بود. زه آب زهكش مورد نظر از نظر پارامترهاي نيترات، ارتوفسفات، اسيديته و كل جامدات محلول بر اساس تمام استانداردها در محدوده مجاز و قابل استفاده براي آبياري و تخليه به آب هاي سطحي بود. ولي از نظر پارامترهاي اكسيژن محلول، نياز بيولوژيكي اكسيژن و آمونيوم در برخي از استانداردها فراتر از حد مجاز و غيرقابل استفاده در آبياري و تخليه به آب هاي سطحي بود. با توجه به برآورد بار آلودگي زه آب ورودي زهكش مورد مطالعه به تالاب انزلي مشخص شد كه بيش ترين بار آلودگي در طول دوره نمونه برداري در ماه ارديبهشت بود.