مدل سازي پارامترهاي كيفي رودخانه با استفاده از مدل هاي هيبريدي سري زماني

در اين تحقيق به منظور بررسي و ارزيابي دقت مدل-هاي تك متغيره سري زماني، چند متغيره سري زماني و مدل-هاي هيبريدي در مدل سازي مقادير كيفي جريان رودخانه در محل ايستگاه هيدرومتري پي قلعه واقع در غرب درياچه اروميه از داده هاي كيفي جريان رودخانه و دبي منتاظر با آن در مقياس سالانه و ماهانه و در دوره آماري 95-1354 استفاده شده است. پارامترهاي كيفي مورد بررسي در اين تحقيق مقادير EC، TDS و SAR مي باشند كه در اين مطالعه مقادير EC و TDS مدل سازي شده و مورد بررسي قرار گرفتند. مدل ARMA(1, 0) براي مقادير EC و TDS ايستگاه هيدرومتري مورد استفاده به عنوان مدل برتر انتخاب گرديد. نتايج نشان داد كه دقت مدل هاي تك متغيره خطي سري زماني در مدل سازي پارامترهاي EC و TDS ايستگاه هاي مورد مطالعه رضايت بخش نبوده ولي قابل قبول مي باشد. در مورد مدل هاي تك متغيره ماهانه نيز نتايج مشابه حاصل شد. بعد از بررسي مدل تك متغيره سري زماني، مدل هاي چند متغيره سري زماني در مقياس ماهانه و سالانه مورد بررسي قرار گرفت. در اين مدل، داده هاي EC، TDS، SAR و دبي جريان رودخانه مورد بررسي در محل ايستگاه هاي هيدرومتري پي قلعه به عنوان ورودي مدل در نظر گرفته شد. نتايج بررسي ميزان خطاي مدل-هاي CARMA و MPAR در بررسي مقادير EC نشان داد كه به طور متوسط مقادير خطا به ترتيب 25 و 21 درصد نسبت به مدل هاي ARMA و PARMA كاهش مي يابد كه اين بهبودي مقادير خطا در مورد داده هاي TDS به ترتيب برابر با 34 و 33 درصد مي باشد. به طور كلي نتايج نشان داد كه در تمام ايستگاه هاي مورد مطالعه مدل سازي مقادير EC و TDS در مقياس سالانه و ماهانه با استفاده از مدل هاي چندمتغيره سري زماني نتايج بهتري را نسبت به مدل هاي تك متغيره خانواده آرما ارائه مي كند. در نهايت با بكارگيري مدل هاي هيبريدي سري زماني، ميزان خطاي ناشي از مدل سازي مقادير EC در مقياس ماهانه و سالانه به ترتيب حدود 46 و 10 درصد و براي مقادير TDS حدود 40 و 12 درصد بهبود بخشيده و كاهش يافت.