نقدي بر كتاب تركان غزنوي و سلجوقي: شعر به عنوان منبعي براي تاريخ ايران

”A critical review of “The Ghaznavid and Seljuq Turks: poetry as a source for Iranian history

هدف مقاله حاضر بررسي و ارزيابي كتاب تركان غزنوي و سلجوقي: شعر به عنوان منبعي براي تاريخ ايران است. در كتاب اخير هدف اصلي مولف به كارگيري محتواي شعر فرخي سيستاني در روزگار غزنويان و امير معزي در روزگار سلجوقيان به منظور تكميل داده هاي منابع تاريخ نگاري بوده است. بنابراين در اين مقاله پرسش چنين است: مولف تا چه اندازه در دستيابي به هدف اخير موفق بوده و تا چه حدي اصول علمي در اين زمينه رعايت شده است؟ در اين مقاله با شيوه تحليلي- توصيفي و رويكرد انتقادي نشان مي‌شود كه از سوي مولف تلاش ارزنده اي براي هدف بسيار مهم اخير، صورت گرفته است، اما از منظر روشي‌شناختي و اصول تدوين غفلت‌هايي نيز ملاحظه مي‌گردد و در اين زمينه شيوه پرسش برانگيزي در پيش گرفته شده است.

The aim of this article is critical review of the book “The Ghaznavid and Seljuq Turks: poetry as a source for Iranian history”. Using Farrokhi and Mo῾zziʼs poem being historical source for Ghaznavid and Seljuq period is fundamental aim of this book and its advantage beside the historiography source. So, article tries to answer such questions: How much the writer of this book succeeds to cover that aim? an‎d to what extend it has applied scientific method properly? By some critical eye and analytical view it will be proves that this valuable study covers its objective; but it neglects methodological point and writing instrument and some references and argumentations in few parts of this book is under the question.