ارزيابي ويژگي‌هاي روانسنجي مصاحبه نيمه ساختار يافته رفتار احتكاري در نمونه باليني

Evaluation of the psychometric properties of a Semi- structured Hoarding Rating Scale-Interview (HRS-I) in a Clinical Sample

مقدمه: وجود ابزاري معتبر و پايا كه بتواند اختلال وسواس ذخيره‌اي را به صورت مستقل مورد سنجش باليني قرار دهد ضروري به نظر مي‌رسد. هدف اين مقاله بررسي ويژگي‌هاي روان سنجي ابزار تشخيصي نيمه ساختار يافته اختلال وسواس ذخيره‌اي در نمونه باليني است. روش بررسي: روش كلي پژوهش از نوع هنجاريابي است. بدين منظور 122 نفر شامل 34 بيمار وسواس بيمار ذخيره‌اي، 38 بيمار وسواس جبري از چند مركز درماني نظامي در شهر شيراز و 50 نفر از جمعيت بهنجار كاركنان نظامي به صورت هدفمند انتخاب شده و پرسشنامه‌هاي پژوهش را تكميل كردند. داده‌ها توسط شاخص‌هاي آمار توصيفي، تحليل عاملي تأييدي، تحليلي تابع تمايز، پايايي كرونباخ و آزمون -بازآزمون و با استفاده از نرم افزار‌هاي SPSS و AMOS Graphic تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج تحليل پايايي نشان داد مقادير آلفاي كرونباخ براي عامل اصلي پرسشنامه درجه‌بندي وسواس رفتار ذخيره‌اي معادل α = 0.803 است. همبستگي درون گويه‌اي نيز براي سؤالات در دامنه 0.65 تا 0.79 به دست آمد. ضرايب همبستگي به منظور بررسي پايايي آزمون - بازآزمون (بازه زماني 2 هفته‌اي) مناسب و مطلوب بود. يافته‌هاي تحليل تأييدي جهت بررسي روايي سازه حاكي از اين بود كه هر پنج گويه داراي بار عاملي بالا با عامل كلي هستند. نتايج تحليل تابع تمايز نيز به منظور بررسي روايي تشخيصي نشان داد اين پرسشنامه مي‌تواند گروه داراي وسواس ذخيره را به طور معناداري از ديگر گروه‌ها تميز دهد. مقادير نقطه برش بهينه نيز براي عامل كلي معادل 17 به دست آمد. بحث و نتيجه‌گيري: پرسشنامه سنجش رفتار ذخيره‌اي، ابزاري معتبر و پايا در نمونه باليني ايراني است. اين ابزار مي‌تواند در بررسي‌هاي باليني، ارزيابي و تشخيص، سنجش نتايج درماني و براورد شيوع اختلال در جمعيت بهنجار مورد استفاده قرار گيرد.

Background: A valid and reliable tool for independent clinical evaluation of hoarding disorder (HD) seems to be necessary. The purpose of this paper was to assess the psychometric properties of a semi-structured diagnostic interview of HD in a clinical sample. Materials and methods: In this standardization study, 122 individuals including 34 patients with a principal diagnosis of HD and 38 patients with Obsessive-Compulsive Disorder (without HD) from seeking treatment services at military hospital and clinics in Shiraz city and 50 normal army personnel were purposefully selected and administered to complete the research questionnaires. Data were analyzed using descriptive statistics, confirmatory factor analysis (CFA), discriminant analysis, Cronbach's alpha and test-retest reliability with SPSS and AMOS Graphics software. Results: The findings of the survey showed that internal consistency (Cronbach's α) of the Hoarding Rating Scale-Interview (HRS-I) was high, α = 0.803 and inter-item correlations ranged from 0.65-0.79. The correlation coefficients for assessment of the test-retest reliability (an interval of two weeks) were appropriate. The results of CFA to obtain the construct validity indicated that all five items showed high factor loading with the total score. Discriminant analysis revealed the Discriminant validity of the HRS-I for significant differentiation between the hoarding and non-hoarding participants. A total score of 17 was obtained as a potential cut-off point. Conclusion: HRS-I is a valid and reliable tool for using in Iranian clinical settings. This scale can be used in clinical screening, assessment and diagnosis, measurement of response to treatment, and estimation of the prevalence of HD in the normal population.