كليدواژه :
دادهپيام و سند , ارزش اثباتي , اصالت , دليل الكترونيكي
چكيده فارسي :
اين مقاله درصدد پاسخ به اين پرسش است كه قلمرو اعتبار ادله الكترونيكي تا كجاست و آيا اساساً «اصالت» در مورد اين دسته از ادله مفهوم دارد يا خير؟ همچنين ارزش اثباتي اين نوع از ادله در مقايسه با ساير ادله به چه نحو تعيين ميشود؟ دليل الكترونيكي ميتواند محصول وضعيتهاي مختلف باشد: شخصي دادهاي را به رايانهاي وارد سازد، رايانه به درخواست كاربر عملياتي را انجام دهد يا اينكه به طور خودكار اطلاعاتي را به كار برده يا آنها را پردازش نمايد. از اينرو، ادله الكترونيكي شامل پايگاههاي داده، سيستمهاي عامل، برنامههاي رايانهاي، مدلهاي ايجادشده توسط رايانه، پيامها و سوابق الكترونيكي و صوتي و هر نوع اطلاعات يا دستورهايي است كه در حافظه رايانه ذخيرهشده يا از طريق سامانههاي رايانهاي يا مخابراتي مبادله، پردازش، بازيافت يا توليد ميشود. اصالت يا معتبر بودن دليل الكترونيكي و ارزش اثباتي اين نوع از ادله، موضوعي است كه در اين مقاله به صورت تطبيقي و با تكيهبر قوانين مرتبط كشورمان (قانون تجارت الكترونيكي، قانون جرائم رايانهاي و قانون آيين دادرسي جرائم نيروهاي مسلح و دادرسي الكترونيكي)، مقررات آنسيترال و رويه قضايي و داوري كشورهاي امريكا و انگليس بررسي شده است. در پايان به قانونگذار ايراني پيشنهاد ميشود كه قانوني را براي منع تهيه صوت يا تصوير يا فيلم از ديگران بدون اجازه آنها و بدون مجوز قانوني يا قضايي و نيز غيرقابل استماع بودن دليل به دستآمده با اين شيوهها تصويب نموده و از اين طريق، حقوق شهروندي افراد را به بهترين شكل ممكن در برابر سوءاستفاده از فناوريهاي نوين تضمين نمايد.
چكيده لاتين :
Times New Roman;">Electronic evidence can be a product of different situations: Someone enters the data into a computer, the computer is performing a user's request or a computer automatically processes information. Therefore, Electronic evidence includes databases, operating systems, computer programs, computer generated models, electronic, audio records, and any type of information or instruction which is stored in computer memory or exchanged, processed, recovered or generated through computer or telecommunication systems.style="font-family: Times New Roman;"Authenticity or genuineness and admissibility of electronic evidences are subjects of this paper. We are discussing this subject by relying on the law of Iran, UNCITRAL Model Laws and Convention and related precedent from common law countries. Finally, it is suggested to the Iranian legislator to approve an Act to prohibit providing audio or image or video from others without their permission and without legal or judicial authorization, as well as non-admissibility of evidences provided with these illegal methods. In this way, citizenship rights will protect against the misuse of new technologies.